дрыгвяні́сты, ‑ая, ‑ае.

Топкі, багністы. Дрыгвяністае балота. □ [Туман] поўз, распаўзаўся па дрыгвяністых нетрах, па лясных лагчынах. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбало́тны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца паблізу балота. Прыбалотная зямля. □ Скончылася жыта, пачынаўся прыбалотны хмызняк. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

moczar, ~u

м. твань, дрыгва; балота;

roślinność ~ów — балотная расліннасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гелафі́ты

(ад гр. helos = балота + -фіты)

балотныя расліны (напр. асокі, шальнік трыпутнікавы і інш.); гл. гіграфіты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

абкасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.

1. што. Скасіць траву вакол чаго-н.

А. траву вакол дрэў.

2. што. Скасіць усё, пакасіць.

А. лугі.

А. балота.

3. каго. Апярэдзіць, перамагчы ў касьбе.

Хто каго абкосіць.

|| незак. абко́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абко́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

everglade

[ˈevərgleɪd]

n.

балаці́стая нізі́на е́сцамі паро́слая высо́кай траво́ю); вялі́кае бало́та, ба́гна f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hit the dirt

а) упа́сьці тва́рам у бало́та

б) Milit. Ле́гчы! (кама́нда)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

засмакта́ць сов., в разн. знач. засоса́ть;

бало́таа́ла чалаве́ка — боло́то засоса́ло челове́ка;

асяро́ддзе ~та́ла — среда́ засоса́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

балаці́на, ‑ы, ж.

Разм. Невялікае балота, лагчына; балоцістае месца. Трэба капаць зямлю, засыпаць балаціны на будаўнічай пляцоўцы. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куп’ё, ‑я, м., зб.

Купіны. Лес скончыўся, і пачалося сухое балота з высокім куп’ём, старымі абгарэлымі пнямі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)