schúmmeln

vi разм.

1) ашу́кваць

2) спі́сваць (у школе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fúchsen

vt разм.

1) злава́ць; раздражні́ць, раззлава́ць

2) ашу́кваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

łudzić

незак.

1. ашукваць;

2. цешыць; вабіць;

łudzić obietnicami — цешыць абяцаннямі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zawodzić

незак.

1. заводзіць;

2. падманваць; ашукваць; расчароўваць;

3. галасіць; лямантаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

queer​3 [kwɪə] v.

1. псава́ць

2. ашу́кваць, абду́рваць; махлява́ць

♦

queer smb.’s pitch/queer the pitch (for smb.) BrE, infml прычыня́ць непрые́мнасці (каму́-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lackíeren

vt

1) лакірава́ць, пакрыва́ць ла́кам

2) разм. падма́нваць, ашу́кваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

léimen

vt

1) кле́іць, скле́йваць

2) разм. ашу́кваць, падма́нваць, абду́рваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusschmieren

vt

1) зма́зваць; прама́зваць; зама́зваць

2) разм. падма́нваць, ашу́кваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Наю́дзіць ’падгаварыць’ (Сл. ПЗБ), параўн. рус. каўк. наю́дить ’данясці, напляткарыць’. Ад ю́дзіць ’спакушаць, падбухторваць; зводзіць’, ю́да ’прадажнік, здраднік’, параўн. наюда́шыць ’здрадніцкі ўзвесці паклёп’, юда́шыць ’хітрыць, ілгаць; ашукваць, здраджваць’ да юда́ш ’няшчыры чалавек’ (Нас.). У сувязі з гэтым параўнанне з літ. sujùdinu ’падгаварыць’, на якое звяртаюць увагу складальнікі слоўніка, мае неабавязковы характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tumanić

незак. падманваць, ашукваць; пускаць пыл у вочы; марочыць (тлуміць; дурыць) галаву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)