window [ˈwɪndəʊ] n.

1. акно́;

a window display вітры́на;

a French window шкляны́я дзве́ры (на веранду);

window shutters акані́цы

2. акно́, аке́нца (частка экрана дысплея ў камп’ютары)

♦

fly/go out of the window infml зні́кнуць, змата́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зава́лачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для завалкі. Завалачнае акно. Завала машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́кнішча, ‑а, н.

Разм. Тое, што і акно (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скіда́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для скідання чаго‑н. Скідальнае акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кідаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Выкінуць у некалькі прыёмаў (усё, многае).

В. рэчы праз акно.

2. перан. З цяжкасцю выгадаваць (разм.).

В. дзяцей.

|| незак. выкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закратава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Паставіць краты, закрыць кратамі. Закратаваць акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запатне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і запацелы. Запатнелы лоб. Запатнелае акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́кнішча ’акно ў балоце’ (БРС, КТС); ’невялікае, але вельмі глыбокае прыроднае возера’; ’вір на рацэ, возеры’ (Нас., Яшк., Касп.). Лексема пашырана на ўсёй усходнеславянскай тэрыторыі; параўн. рус. дыял. акнишче ’аконца ў дрыгве’, окни́ще ’дрыгва, грузкае месца’, бойк. вікнішче ’прорва, бездань’ (Талстой, Геогр., 207 і наст.). Да акно (гл.) у аналагічным значэнні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВІТРЫ́НА

(франц. vitrine ад лац. vitrum шкло),

1) спецыяльнае акно ў магазіне для паказу тавараў.

2) Зашклёныя шафы, скрынкі для паказу розных экспанатаў у музеях і інш. установах. Для вітрыны вырабляецца спец. шкло павышанай трываласці («вітрыннае»).

т. 4, с. 205

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абрашэ́ціць, ‑шэчу, ‑шэціш, ‑шэціць; зак., што.

Зрабіць рашотку на чым‑н. Абрашэціць акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)