responsible [rɪˈspɒnsəbl] adj.

1. (for) адка́зны; які́ нясе адка́знасць;

He should be responsible for his actions. Ён павінен адказваць за свае дзеянні.

2. надзе́йны, яко́му мо́жна давяра́ць;

from responsible sources з надзе́йных крыні́ц

3. адка́зны, ва́жны;

a responsible job адка́зная рабо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

odkłaniać

незак.

1. komu ківаць у адказ; адказваць кіўком;

2. уст. адхіляць; адводзіць убок;

3. уст. адгаворваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

узае́мнасць ж.

1. Ggenseitigkeit f -, Biderseitigkeit f;

пры́нцып узае́мнасці Ggenseitigkeitsprinzip n -(e)s, -i¦en;

2. (сімпатыя) Ggenliebe f -, ggenseitige Sympathe [Nigung];

адка́зваць узае́мнасцю die Lebe erwdern;

каха́ць без узае́мнасці nglücklich leben, kine Ggenliebe fnden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

plead

[pli:d]

v.

1) малі́ць, упро́шваць

2) тлума́чыцца, апра́ўдвацца, спасыла́цца на што

3) Law

а) ве́сьці спра́ву ў судзе́

б) адка́зваць на абвінава́чаньне ў судзе́

to plead (not) guilty — (не) прызнава́ць сябе́ вінава́тым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verwigern

vt адмаўля́ць (у чым-н.); адхіля́ць (просьбу)

inen Befhl ~ — вайск. не падпара́дкавацца зага́ду

jde ntwort ~ — адмо́віцца адка́зваць (на пытанні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шматлі́кі, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з вялікай колькасці каго‑, чаго‑н. У кожным сяле ёсць два-тры шматлікія, галінастыя роды, якія карыстаюцца ў людзей агульнай павагай. Ракітны. За перагародкай размяшчалася шматлікая сям’я дзядзькі Каленіка. Даніленка.

2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. у вялікай колькасці. Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам. Прымаць шматлікіх наведвальнікаў. Адказваць на шматлікія пытанні. □ А на піяніна — вялікі букет кветак і шматлікія фатаграфіі славутых акцёраў, пераважна салістаў оперы. Шамякін. З пакояў даносіўся гоман шматлікіх галасоў. Мядзёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

indagacja

indagacj|a

ж.

1. выпытванне, распытванне; роспыты;

odpowiadać na ~ę — адказваць на роспыты;

2. юр. уст. допыт; следства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

return2 [rɪˈtɜ:n] v.

1. (to, from) варо́чацца, вярта́цца; зноў звярта́цца (да чаго-н.);

I’ll return to this subject again. Я яшчэ вярнуся да гэтага пытання.

2. вярта́ць, аддава́ць

3. адка́зваць; пярэ́чыць

4. выбіра́ць (у заканадаўчы орган) 5. econ. прыно́сіць (даход);

return good interest прыно́сіць до́бры дахо́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

charge1 [tʃɑ:dʒ] n.

1. пла́та; цана́; выда́ткі, расхо́ды

2. абавя́зак; адка́знасць; апе́ка, апекава́нне; нагля́д;

be in charge of не́сці адка́знасць; адка́зваць (за што-н. або каго-н.)

3. гадава́нец; гадава́нка; выхава́нец; выхава́нка

4. абвінава́чанне;

arrest on a charge of murder/theft арыштава́ць па абвінава́чанні ў забо́йстве/крадзяжы́

5. ата́ка

6. зара́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inlauf

m -s, -läufe

1) паступле́нне (папер)

2) pl увахо́дныя (паперы)

inläufe erldigen — адка́зваць на папе́ры

3) спарт. заканчэ́нне дыста́нцыі, фіні- шава́нне

4) прыбыццё (судна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)