He should be responsible for his actions. Ён павінен адказваць за свае дзеянні.
2. надзе́йны, яко́му мо́жна давяра́ць;
from responsible sources з надзе́йных крыні́ц
3. адка́зны, ва́жны;
a responsible job адка́зная рабо́та
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
odkłaniać
незак.
1.komu ківаць у адказ; адказваць кіўком;
2.уст. адхіляць; адводзіць убок;
3.уст. адгаворваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
узае́мнасцьж.
1. Gégenseitigkeit f -, Béiderseitigkeit f;
пры́нцып узае́мнасці Gégenseitigkeitsprinzip n -(e)s, -i¦en;
2. (сімпатыя) Gégenliebe f -, gégenseitige Sympathíe [Néigung];
адка́зваць узае́мнасцю die Líebe erwídern;
каха́ць без узае́мнасціúnglücklich líeben, kéine Gégenliebe fínden*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
plead
[pli:d]
v.
1) малі́ць, упро́шваць
2) тлума́чыцца, апра́ўдвацца, спасыла́цца на што
3) Law
а) ве́сьці спра́ву ў судзе́
б) адка́зваць на абвінава́чаньне ў судзе́
to plead (not) guilty — (не) прызнава́ць сябе́ вінава́тым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
verwéigern
vt адмаўля́ць (у чым-н.); адхіля́ць (просьбу)
éinen Beféhl ~ — вайск. не падпара́дкавацца зага́ду
jéde Ántwort ~ — адмо́віцца адка́зваць (на пытанні)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
шматлі́кі, ‑ая, ‑ае.
1. Які складаецца з вялікай колькасці каго‑, чаго‑н. У кожным сяле ёсць два-тры шматлікія, галінастыя роды, якія карыстаюцца ў людзей агульнай павагай.Ракітны.За перагародкай размяшчалася шматлікая сям’я дзядзькі Каленіка.Даніленка.
2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. у вялікай колькасці. Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам. Прымаць шматлікіх наведвальнікаў. Адказваць на шматлікія пытанні. □ А на піяніна — вялікі букет кветак і шматлікія фатаграфіі славутых акцёраў, пераважна салістаў оперы.Шамякін.З пакояў даносіўся гоман шматлікіх галасоў.Мядзёлка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
indagacja
indagacj|a
ж.
1. выпытванне, распытванне; роспыты;
odpowiadać na ~ę — адказваць на роспыты;
2.юр.уст. допыт; следства
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
return2[rɪˈtɜ:n]v.
1. (to, from) варо́чацца, вярта́цца; зноў звярта́цца (да чаго-н.);
I’ll return to this subject again. Я яшчэ вярнуся да гэтага пытання.
2. вярта́ць, аддава́ць
3.адка́зваць; пярэ́чыць
4. выбіра́ць (у заканадаўчы орган) 5.econ. прыно́сіць (даход);
return good interest прыно́сіць до́бры дахо́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)