resolute

[ˈrezəlu:t]

adj.

1) стано́ўкі, станаўкі́, рашу́чы, нава́жаны, непахі́сны

2) адва́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адча́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Поўны адчаю, адчайнасці; роспачны. — Мама! — даляцеў адчайны дзіцячы крык, перамешаны з плачам. Васілевіч. Паплылі думкі, сумныя, адчайныя, нейкія недарэчныя. Гамолка.

2. Рашучы, адважны, безразважны; небяспечны, рызыкоўны, дзёрзкі. [Пятра] апанавала неразумная адчайная адвага. Шамякін. Адчайная думка застраміла кухару мазгі, і ён паманіў князёвага ката выстаўленымі пальцамі. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mettlesome

[ˈmetəlsəm]

adj.

по́ўны запа́лу, па́лкі; адва́жны, рашу́чы, энэргі́чны; гара́чы (пра каня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bold

[boʊld]

1.

adj.

1) адважны, сьме́лы, дзёрзкі

a bold explorer — адва́жны дасьле́днік

a bold plan — адважны плян

2) наха́бны, бессаро́мны; бесцырымо́нны

3) выра́зны (пра по́чырк)

4) стро́мкі, стро́мы; рэ́зкі

bold cliffs — стро́мыя ска́лы, стро́мы

5) то́ўсты, тлу́сты

2.

n., Print

тлу́сты шрыфт

•

- make bold

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flippant

[ˈflɪpənt]

adj.

1) адва́жны, наха́бны (у гу́тарцы, у трыма́ньні)

2) непачці́вы, грубія́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сме́лы ‘які не паддаецца страху; храбры, адважны’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк., Бяльк., ТС, Пятк. 2, Сл. ПЗБ), сме́ліць ‘рабіць смелым’ (Нас., Ласт.). Укр. смі́лий, рус. сме́лый, польск. śmiały, чэш. smělý, славац. smelý, серб.-харв. сме̏о, славен. smẹ̑l (з серб.-харв.), балг. смел. Прасл. *sъmělъ, першапачаткова дзеепрыметнік прошлага часу на ‑l‑ ад дзеяслова *sъměti (гл. смець); Бернекер, 2, 47; Праабражэнскі, 2, 341–342; Фасмер, 3, 684; Сной₁, 584–585; Махэк₂, 560; Рэйзак, 585; Борысь, 617.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

daring

[ˈderɪŋ]

1.

adj.

1) сьме́лы, адва́жны

2) зухава́ты

2.

n.

адва́га, бо́йкасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bold​2 [bəʊld] adj.

1. сме́лы, адва́жны, дзёрзкі;

a bold plan сме́лы план

2. выра́зны;

in bold type тлу́стым шры́фтам

♦

as bold as brass BrE, infml наха́бны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

таленаві́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае талент (у 1 знач.). Таленавіты артыст. □ [Струшня:] — Паддубны — таленавіты і адважны камандзір. М. Ткачоў. Палкоўнік пан Дэмбіцкі не лічыўся і з тою акалічнасцю, што ў штабе яго праціўніка не заўсёды вялі рэй прафесіяналы-штабісты старой ваеннай школы, а бралі ініцыятыву людзі таленавітыя з рабочага асяроддзя. Колас.

2. Які ўласцівы таленту (у 2 знач.). [Генадзій:] Таленавітае выкананне выклікала дурную рэакцыю ўс[ёй] залы. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смяльчак, адважны, храбрэц, герой; смяляка, зух, хват, рызыкант (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)