адва́жны, -ая, -ае.

Смелы, рашучы.

А. баец.

|| наз. адва́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адва́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адва́жны адва́жная адва́жнае адва́жныя
Р. адва́жнага адва́жнай
адва́жнае		 адва́жнага адва́жных
Д. адва́жнаму адва́жнай адва́жнаму адва́жным
В. адва́жны (неадуш.)
адва́жнага (адуш.)		 адва́жную адва́жнае адва́жныя (неадуш.)
адва́жных (адуш.)
Т. адва́жным адва́жнай
адва́жнаю		 адва́жным адва́жнымі
М. адва́жным адва́жнай адва́жным адва́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адва́жны отва́жный, сме́лый, неустраши́мый; дерзнове́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адва́жны, ‑ая, ‑ае.

Які не баіцца небяспекі; смелы, рашучы, бясстрашны. Адважны чалавек. Адважны мараплавец. Адважныя сыны Радзімы. □ Адважныя людзі Савецкай краіны Пайшлі ў наступленне на тайны прыроды. Колас. [Маці:] — Пойдзеш ты у свет і людзі Хадою адважнай, Прад табою слацца будзе Край наш неабсяжны. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удале́ц, -льца́, мн. -льцы́, -льцо́ў, м.

Смелы, адважны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дерзнове́нный адва́жны, сме́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отва́жный адва́жны, сме́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бясстра́шны, -ая, -ае.

Які не ведае страху; адважны.

Б. партызан.

|| наз. бясстра́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

де́рзостный уст. адва́жны, сме́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесстра́шный бясстра́шны, адва́жны, сме́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)