ксе́ракс, -а і -у, м.

1. -у. Тое, што і ксераграфія (спец.).

2. -а, мн. -ы, -аў. Разнавіднасць размнажальнага апарата для ксераграфічнага электраграфавання, які выкарыстоўвае магнітны сухі друк.

3. -а. Адбітак, атрыманы пры дапамозе такога апарата; ксераграфічная копія (ксеракопія; разм.).

Зрабіць к. артыкула.

|| прым. ксе́раксны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

люстраны́ Spíegel-;

люстрано́е шкло Spíegelglas n -e, -gläser;

люстраны́ адбі́так Spíegelbild n -(e)s, -bilder

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

афо́рт, ‑а, М ‑рце, м.

Від гравюры на метале, у якім паглыбленыя элементы робяцца траўленнем металу кіслотамі, а таксама адбітак з такой гравюры. Афорты Рэмбранта.

[Фр. eau-forte — азотная кіслата.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

woodcut

[ˈwʊdkʌt]

n.

1) дрэвары́т -у m., гравю́ра на дрэ́ве

2) адбі́так гравю́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адлюстраванне, адбітак, адбіццё; люстэрка, пячаць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

szczotkowy

szczotkow|y

шчотачны;

korekta ~a палігр. карэктурны адбітак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

impresja

ж.

1. імпрэсія; [мімалётнае] уражанне; перажыванне;

2. друк. адбітак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

геліягра́ма

(ад гелія- + -грама)

адбітак Сонца, атрыманы пры дапамозе геліёграфа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

клішо́граф

(ад фр. cliche = адбітак + -граф)

разнавіднасць электроннага гравіравальнага аўтамата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мікраты́пія

(ад мікра- + -тыпія)

адбітак з фатаграфіі, знятай праз мікраскоп.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)