odmierzać

незак. адмяраць, адмерваць;

odmierzać takt — адбіваць такт;

odmierzać słowa перан. узважваць словы; старанна падбіраць словы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áusspannen

1.

vt

1) расця́гваць

2) разм. адбіва́ць (у каго-н.)

3) выпрага́ць

2.

vi адпачыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

запечатлева́ть несов.

1. (сохранять в памяти, в сердце и т. п.) захо́ўваць; (запоминать) запаміна́ць;

запечатлева́ть че́й-л. о́браз захо́ўваць чый-не́будзь во́браз;

2. (отражать) иск. адлюстро́ўваць, адбіва́ць; (воплощать) увасабля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пага́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. пагас, ‑ла і пагаснуў, ‑нула; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перастаць гарэць, свяціць, свяціцца; затухнуць. Ліхтар пагас. Пагасла святло. □ Выгарала датла і пагасла вогнішча. Бажко. // Перастаць адлюстроўваць, адбіваць. Сонца схавалася за ўзгоркам, пагаслі шыбы. Шамякін.

2. перан. Страціць бляск, жвавасць (пра вочы, позірк і пад.). Позірк пагас. □ «Грозныя» аганькі ў Маніных вачах пагаслі. Пестрак. // Страціць настрой, стаць абыякавым. Вейкі ў Лёдзі ўздрыгнулі, і яна быццам пагасла. Карпаў.

3. перан. Знікнуць; аслабець. Не, не пагасне ніколі — Ленінскай праўды святло. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábweisen

* vt

1) адхіля́ць; адмаўля́ць; адсыла́ць

er wúrde abgewíesen — яму́ далі́ адка́з, яго́ не прынялі́

2) адбіва́ць (наступ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Адбіць (адбіваць) (удар; першапачаткова — у фехтаванні). Можа, фашысты пранюхалі, што нашы збіраюцца наступаць на вышыню 145, дык загадзя агнявым налётам, які толькі што скончыўся, хацелі парыраваць удар. Сабаленка.

2. перан. Абвергнуць (абвяргаць) (чые‑н. довады, нападкі і пад. ў спрэчках). У яго, і толькі ў яго руках самае новае, самае свежае, самае неабвержнае. Гэта будзе такі ўдар, якога ні сам Шэмет, ні хто з яго адвакатаў не здолее парыраваць. Лобан. — Пра што людзі захочуць паслухаць, пра тое і раскажу, — парыравала .. [Ліда] напады бацькі. Шамякін.

[Фр. parer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mirror

[ˈmɪrər]

1.

n.

1) лю́стра, люстэ́рка, лю́страчка n.

2) люстра́ная паве́рхня

3) адлюстрава́ньне n.; пры́клад, узо́р -у m.

2.

v.t.

адбіва́ць (як у лю́стры), адлюстро́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ábschlagen

*

1.

vt

1) адбіва́ць; адсяка́ць; збіва́ць

2) адмаўля́ць

2.

vi

1) зніжа́ць сваю́ ва́ртасць

2) спуска́ць, зліва́ць (ваду)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адбіва́нне ср.

1. отбива́ние;

2. отбива́ние, отраже́ние;

3. отбива́ние, отраже́ние;

4. отбива́ние;

5. отби́вка ж.;

6. отбива́ние;

7. отбива́ние;

8. разг. отправле́ние; отбива́ние;

9. клейме́ние;

1-9 см. адбіва́ць 1-3, 5, 7, 9, 11, 15, 17

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

repulse

[rɪˈpʌls]

1.

v.t.

1) адбіва́ць, адганя́ць

2) адмаўля́цца прыня́ць, адкіда́ць

to repulse the plan — адкі́нуць плян

2.

n.

1) адпо́р -у m.

2) адмо́ва f., адкіда́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)