ро́льнік м абл Báuer m -n i -s, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смуро́дзіна ж бат абл Gíchtbeere f -, -n; schwarze Johánnisbeere

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стрыгуно́к м абл Fóhlen n -s, -; Füllen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Па́калак ’невялікая палка, кусок ламачыны’ (ТСБМ, абл.; Бяльк.; Нар. сл., дзярж., ушацк.). Рус. наўг. па́колка ’жэрдка, кол, вакол якіх кладуць стог’, укр. пакі́л, родн. скл. поко́ла ’калок’. Суфіксальны дэрыват (з суф. ‑ак) ад дзеяслова пакалоць < калоць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расплікну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Абл. Расшпіліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тру́ля ‘марудны чалавек, маруда’ (лід., Сл. рэг. лекс.). Няясна; можна параўнаць з укр. дыял. труля́ти ‘штурхаць’ (гл. туляцца) або з лат. truls, абл. truļš ‘тупы, тупалобы’, ‘атупелы (погляд)’, якое з trult ‘станавіцца тупым’, trulēt ‘тс’ < і.-е. *treu‑ (Каруліс, 2, 431).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oczeret, ~u

м. абл. бат. чарот (Scirpus lacustris)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

turbacja

ж. уст., абл. турботы, клопаты; непрыемнасці; хваляванні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́дма ж абл Düne f -, -n;

пясо́чныя вы́дмы Sánddünen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

высмыка́ць, вы́смыкнуць абл разм heráusreißen* vt, áusziehen* vt, entréißen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)