Тру́ля ‘марудны чалавек, маруда’ (лід., Сл. рэг. лекс.). Няясна; можна параўнаць з укр.дыял.труля́ти ‘штурхаць’ (гл. туляцца) або з лат.truls, абл.truļš ‘тупы, тупалобы’, ‘атупелы (погляд)’, якое з trult ‘станавіцца тупым’, trulēt ‘тс’ < і.-е.*treu‑ (Каруліс, 2, 431).