праско́чыць

1. vorbilaufen* vi (s), vorbispringen* vi (s) (міма каго, чаго an D); drchspringen* vi (s), hindrchschlüpfen vi (s) (праз што);

2. (пра памылку) unterlufen* vi (s); sich inschleichen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

праяві́ць

1. разм zigen vt, beknden vt, offenbren vt, äußern vt; an den Tag lgen;

праяві́ць інтарэ́с Intersse beknden (да чаго für A);

праяві́ць сябе́ sich zigen;

2. фота entwckeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыляга́ць разм

1. (пра вопратку) nliegen* vi, sich nschmegen;

суке́нка прыляга́е да це́ла das Kleid liegt eng am Körper an;

2. (межаваць) (n)grnzen vi, nstßen* vi (да чаго an A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аббе́гаць, аббе́гчы

1. (вакол) umlufen* vt; im Lufschritt um kri sen; um A hermlaufen*;

2. разм (у пошуках чаго) blaufen* vt;

я аббе́г усе́ магазі́ны ich habe lle Geschäfte b gelaufen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абярну́ць

1. (перакуліць) (m)stürzen vt, mwerfen* vt;

2. (павярнуць назад, убок) (m)khren vt; wnden* vt;

3. (ператварыць) verwndeln vt; mgestalten vt;

4. (схіліць да чаго) bekhren vt (zu D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аддалі́цца, аддаля́цца sich entfrnen (ад чаго von D); перан тс sich fern hlten*; sich entfrmden (ад каго von D);

аддалі́цца ад тэ́мы размо́вы vom Gesprächsthema bkommen*, sich vom Gesprächsthema entfrnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

спла́віць

1. (лес) flößen vt; trften vt (молам);

2. перан, разм (пазбавіцца ад каго, чаго) lswerden* аддз vt (s), bschieben* vt (каго); lsschlagen* аддз vt, bschaffen vt (што)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сцерагчы́ся

1. (асцерагацца) sich hüten, sich in Acht nhmen* (чаго vor D);

сцеражы́ся! 1) (пагроза) hüte dich!, sieh dich vor!; 2) (перасцярога) Vrsicht!, chtung!;

2. (быць асцярожным) sich schnen, sich vrsehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

велічыня́, ‑і; мн. велічыні, ‑чынь; ж.

1. Памер, аб’ём, працягласць чаго‑н. Стол сярэдняй велічыні. □ Знадворку.. хата сапраўды мела.. прыстойны выгляд і нават сярод іншых вызначалася сваёй велічынёй і свежасцю. Зарэцкі. Звер гэты быў незвычайнае велічыні. Колас.

2. Колькасць чаго‑н.; сума; лік. Велічыня зарплаты. Велічыня асігнаванняў.

3. Спец. Усё тое, што можна вымераць, злічыць. Пастаянная велічыня. Зменная велічыня. Натуральная велічыня. Абсалютная велічыня.

4. перан. Пра што‑н. выдатнае ў тых ці іншых адносінах. Джордж Лоўрэнс у гэты час быў даволі прыкметнай велічынёй сярод чыкагскіх мастакоў. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ахвярава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

1. каго-што і без дап. Добраахвотна аддаць (аддаваць), прынесці (прыносіць) у дар што‑н. Пані Вашамірская ахвяравала на званіцу старасвецкія пярсцёнкі з дарагімі камянямі. Бядуля. У гэты перыяд М. Федароўскі ахвяруе многім .. музеям сабраныя ім на Беларусі прадметы матэрыяльнай культуры. Саламевіч.

2. кім-чым. Не пашкадаваць (не шкадаваць) каго‑, чаго‑н., адмовіцца (адмаўляцца) ад каго‑, чаго‑н. Грысь адзначыў: — Пчала ахвяруе сваім жыццём, калі трэба... Кулакоўскі. [Артысты] летась ахвяравалі сваім адпачынкам і ездзілі з канцэртамі аж на цаліну. Сергіевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)