вы́бегаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Бегаючы, ходзячы подбегам, пабыць у многіх месцах; абабегчы. Выбегаць паўгорада.

2. што. Дамагчыся чаго‑н. частым наведваннем каго‑н., ходзячы па розных месцах, да розных людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)