wait

[weɪt]

1.

v.i.

чака́ць

Let’s wait in the shade — Пачака́йма ў це́ні

The children wait impatiently for their holidays — Дзе́ці нецярплі́ва чака́юць вака́цыяў

That matter can wait until tomorrow — Гэ́тая спра́ва мо́жа пачака́ць да за́ўтра

2.

n.

чака́ньне n.

We had a long wait for the train — Мы до́ўга чака́лі цягніка́

Will you wait on me, please? — Ці вы мо́жаце мяне́ абслужы́ць?

- wait out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ро́зум, ‑у, м.

1. Вышэйшая ступень пазнавальнай дзейнасці чалавека, здольнасць лагічна мысліць, асэнсоўваць навакольную рэчаіснасць. Ніколі не страціць для нас цікавасці чалавек, бо праяўленне яго розуму бязмежна. Колас. Колькі жывой сілы тоіцца ў чорнай з гаркаватым пахам тарфяной глебе! Прыкладзі хоць крыху розуму! — і чэрпай поўнымі прыгаршчамі золата! Новікаў. // Інтэлект як процілегласць пачуццю. [Ігнась] шкадаваў матку, а розум, па прыродзе не хлапечы, падказваў, што трэба зрабіць нешта такое, каб маці не плакала. Мурашка. Рыта ведала — Вігдароўскі з пароды тых людзей, у душы якіх дзіўная зладжанасць розуму і пачуццяў. Навуменка.

2. Здольнасць мысліць, разумець; разумовыя здольнасці чалавека. Слабаваты .. [Хведар] быў сілаю, затое меў галаву з розумам. Якімовіч. [Бонч-Бруевіч] ветліва спаткаў .. [Мяснікова], бо паважаў за дзелавітасць, востры розум і прынцыповасць. Гурскі.

•••

Ад (з) вялікага розуму — здуру, па дурасці.

Бог розуму не даў гл. бог.

Брацца (узяцца) за розум гл. брацца.

Выжыць з розуму гл. выжыць.

Дайсці да розуму гл. дайсці.

Дайсці сваім розумам гл. дайсці.

Жыць сваім розумам гл. жыць.

Жыць чужым розумам гл. жыць.

Заднім розумам моцны (багаты) гл. моцны.

З дурнога розуму — здуру, па дурасці.

Кароткі розум — пра слабы, невялікі розум.

Набрацца розуму гл. набрацца.

На добры розум — тое, што і на добры лад (гл. лад).

На мой (дурны) розум — па-мойму, на маю думку.

Наставіць, навесці на розум гл. наставіць.

Не майго (твайго, нашага і г. д.) розуму справа гл. справа.

Не ў (пры) сваім розуме — пра псіхічна ненармальнага чалавека.

Розум за розум зайшоў — пра стан, калі чалавек не можа разумна разважаць або дзейнічаць.

Розуму не дабраць гл. дабраць.

Страціць розум гл. страціць.

Схадзіць па розум гл. схадзіць.

У (пры) сваім розуме — у нармальным псіхічным стане (быць, знаходзіцца і г. д.).

Ухапіцца за розум гл. ухапіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звыча́йны

1. обы́чный; обыкнове́нный; обы́денный; (посредственный — ещё) зауря́дный;

прыйсці́ ране́й ~нага — прийти́ ра́ньше обы́чного;

~ная з’я́ва — обы́чное (обы́денное) явле́ние;

гэ́та быў з. чалаве́кэ́то был обыкнове́нный (зауря́дный) челове́к;

2. привы́чный, при́нятый;

з. спо́саб жыцця́ — привы́чный (при́нятый) спо́соб жи́зни;

3. грам. положи́тельный;

~ная ступе́нь параўна́ння — положи́тельная сте́пень сравне́ния;

4. мат. (о дроби) просто́й;

гэ́та спра́ва ~ная — это де́ло обы́чное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

для предлог с род. для;

падару́нкі д. дзяце́й — пода́рки для дете́й;

ме́сца д. стая́нкі — ме́сто для стоя́нки;

непраніка́льна д. вады́ — непроница́емо для воды́;

д. яго́ гэ́та лёгкая спра́ва — для него́ это лёгкое де́ло;

ён до́бра развіты́ для свайго́ ўзро́сту — он хорошо́ ра́звит для своего́ во́зраста;

д. адво́ду вачэ́й — для отво́да глаз;

д. прылі́ку — для прили́чия;

д. прыклёпу — для ви́димости

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

хара́ктар, -ру м.

1. (совокупность черт) хара́ктер;

мя́ккі х. — мя́гкий хара́ктер;

2. (свойство, качество) хара́ктер, род, о́браз;

х. гле́бы — хара́ктер по́чвы;

заўва́гі крыты́чнага ~ру — замеча́ния крити́ческого хара́ктера;

спра́ва тако́га ~ру — де́ло тако́го ро́да;

х. дзе́янняў — хара́ктер (о́браз) де́йствий;

3. лит., иск. (тип, образ) хара́ктер;

каме́дыя ~раў — коме́дия хара́ктеров;

вы́трымаць х. — вы́держать хара́ктер;

у чыі́м ~ры — в чьём хара́ктере

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

хвілі́на ж.

1. (короткий промежуток времени) мину́та, моме́нт м., миг м.;

2. (мера времени) см. міну́та;

з ~ны на ~ну — с мину́ты на мину́ту;

у во́льную ~ну — в свобо́дную мину́ту;

у адну́ ~ну — в оди́н моме́нт;

пад уплы́вам ~ны — под влия́нием мину́ты;

спра́ва адно́й ~ны — мину́тное де́ло;

адну́ ~ну — одну́ мину́ту; оди́н моме́нт;

у гэ́ту ~ну — в э́тот моме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

я́сны в разн. знач. я́сный;

я. ме́сяця́сный ме́сяц;

я́снае не́бая́сное не́бо;

я́сныя во́чыя́сные глаза́;

я. адка́зя́сный отве́т;

я́сныя ду́мкія́сные мы́сли;

я́сныя абры́сы горя́сные очерта́ния гор;

я́сная спра́вая́сное де́ло;

як гром з я́снага не́ба — как гром среди́ я́сного не́ба;

наве́сці цень на я. дзень — навести́ тень на плете́нь (на я́сный день)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

inny

inn|y

іншы;

ktoś ~y — хтосьці іншы; нехта яшчэ;

to co ~ego — гэта іншая справа;

w każdym ~ym wypadku — у кожным паасобным выпадку;

~ymi słowy — іншымі словамі; інакш кажучы;

między ~ymi — паміж (між) іншым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заключа́ться

1. (содержаться) змяшча́цца; (находиться) знахо́дзіцца;

в э́том я́щике заключа́ются все ва́жные докуме́нты у гэ́тай скры́нцы знахо́дзяцца (змяшча́юцца) усе́ ва́жныя дакуме́нты;

2. (сводиться к чему-л.) зво́дзіцца (да чаго); заключа́цца (у чым);

де́ло заключа́ется в сле́дующем спра́ва зво́дзіцца да насту́пнага (заключа́ецца ў насту́пным);

3. страд. саджа́цца; зняво́львацца; заключа́цца; см. заключа́ть 1, 4;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

упира́ться

1. в разн. знач. упіра́цца;

упира́ться лбом в сте́нку упіра́цца лбом у сцяну́;

всё э́то де́ло упира́ется в недоста́ток вре́мени уся́ гэ́та спра́ва ўпіра́ецца ў недахо́п ча́су;

2. перен., разг. упіра́цца; (упрямиться — ещё) упа́рціцца, нараві́цца, нату́рыцца;

3. страд. упіра́цца; утаро́плівацца; см. упира́ть 1, 2;

упира́ться рука́ми и нога́ми упіра́цца рука́мі і нага́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)