шпіцру́тэны, ‑аў; адз. шпіцрутэн, ‑а, м.

Гіст. Доўгія гнуткія дубцы або палкі, якімі білі салдат, злачынцаў у дарэвалюцыйнай Расіі, праганяючы іх праз строй. А гэта была сама тая пара, калі свіст шпіцрутэна зліваўся са звонам кайданаў. Лужанін.

[Ням. Spießrute.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краке́т

(англ. croquet, фр. croquet)

гульня спартыўнага тыпу, у якой шар ударамі драўлянага малатка праводзіцца праз размешчаныя ў пэўным парадку драцяныя вароты, а таксама набор прылад для такой гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

публіка́цыя

(лац. publicatio)

1) аб’яўленне чаго-н. для агульнага ведама праз друк (напр. п. аб’явы);

2) друкаванне якіх-н. матэрыялаў у кнізе, газеце, часопісе;

3) тое, што апублікавана, выдадзена.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

minimum

н. мінімум;

przez minimum 5 minut — мінімум праз 5 хвілін;

ograniczyć wydatki do minimum — абмежаваць выдаткі да мінімуму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kradziony

kradzion|y

крадзены;

~e nie tuczy прык. ад крадзенага не пасыцееш; крадзеным падавішся; чужое дабро вылазіць праз рабро

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przelać

зак.

1. пераліць з чаго ў што; праліць праз што;

2. бух. перавесці; пералічыць;

3. na kogoперадаць каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trup

м. труп, мярцвяк;

paść ~em — упасці як мёртвы;

położyć ~em — забіць;

po moim ~ie! — толькі праз мой труп!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зы́банне, ‑я, н.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зыбаць — зыбацца.

2. Стан паводле знач. дзеясл. зыбацца. Канстанцін Міхайлавіч глядзіць, нібыта ўгадвае праз парушаны зімовы сон возера недалёкае зыбанне хваль. Лужанін. Зыбанне платформы адчувалася ўсім корпусам цела. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажаўце́ць, ‑ее; зак.

1. Пачаць жаўцець, зрабіцца жоўтым. Праз два гады, пад восень, адразу неяк зажаўцелі аж чатыры ліпы. Пальчэўскі.

2. Паказацца, вылучыцца сваім жоўтым колерам. Далей наблізіўся забалочаны луг, за якім раптам зажаўцелі пясчаныя зыбучыя гурбы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закасі́ць ​1, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што і чаго.

Косячы, перайсці мяжу, скасіць частку чужой сенажаці. То закосіш чужога трохі, то заарэш, а праз гэта кожны дзень сваркі, панятыя. Галавач.

закасі́ць ​2, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак.

Пачаць касіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)