чахарда́, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Гульня, у якой ігракі па чарзе скачуць цераз сваіх партнёраў, што стаяць сагнуўшыся ці на карачках. Маладыя жарабяткі не змаглі ўгнацца за дарослымі коньмі, таму спыніліся на раўнейшым месцы і давай гуляць у чахарду — пераскокваць адзін цераз другога. Рылько.

2. перан. Разм. Блытаніна, якая ўзнікае з-за пастаянных змен, перамяшчэнняў. І вось ідзе франтальная праверка: За тры гады ператрасаюцца паперкі! І часу не стае людзям для працы З-за гэткай чахарды. Валасевіч. Мора ўжо даўно не было, пачалася чахарда цеплыні і холаду. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штармавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да шторму; які з’яўляецца штормам. Штармавы вецер. □ — Званілі ад аператыўнага. Давалі штармавое папярэджанне, — нясмела зазначыў Цвёрдахвалаў. Алешка. // Такі, які бывае ў час шторму. Штармавое надвор’е. □ Апошнія паўгода ішлі бурна і імкліва. Яны нагадвалі штармавы акіян, які бушаваў вакол. Ракітны. // Які выкарыстоўваецца ў час шторму, служыць для барацьбы са штормам. Туга нацягцутыя штармавыя канаты на прамдэку, на ўнутраных лесвіцах пагойдвалася ў такт шалёнай калыханцы. Лынькоў. // Для якога ўласцівы частыя штормы. Ды не меркнуць паўночныя зоры, Караблі не мяняюць свой шлях, Штармавое Балтыйскае мора, На тваіх багатырскіх грудзях. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wypłynąć

wypłyn|ąć

зак.

1. выплыць;

~ąć na pełne morze — выплыць у адкрытае мора;

2. усплыць;

3. выцечы;

oko ~ęło — вока выцекла;

~ąć na wierzch — усплыць наверх; выявіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

basen, ~u

м.

1. басейн;

basen pływacki — басейн для плавання;

2. мед. [падкладное] судна;

podać choremu basen — падаць хвораму судна;

3. геал. басейн;

basen Morza Bałtyckiego — басейн Балтыйскага мора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

interior

[ɪnˈtɪriər]

1.

n.

1) нутро́ n.; інтэр’е́р (до́му, паме́шканьня)

2) нутраны́я во́бласьці кра́ю, глыбо́кі тыл

3) нутраны́я спра́вы дзяржа́вы

2.

adj.

1) нутраны́ (і пра палі́тыку); адда́лены ад мо́ра або́ мяжы́

2) асабі́сты, тае́мны

3) разумо́вы, духо́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zúfließen

* vi (s)

1) прыцяка́ць; сцяка́цца (тс. перан.)

der Fluss fließt dem Méer zu — рака́ ўпада́е ў мо́ра

2) атры́мліваць, паступа́ць (ад каго-н.)

réiche Spénden flóssen íhnen zu — яны́ атры́млівалі [ім накіро́ўваліся] вялі́кія ахвярава́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

док

(гал. dok, англ. dock)

1) партовае збудаванне для рамонту, а часам і пабудовы суднаў;

2) штучны партовы басейн з затворам, прызначаны для стаянкі суднаў пад пагрузкай-разгрузкай у месцах з вялікімі прыліўна-адліўнымі ваганнямі ўзроўню мора;

3) зборна-разборнае збудаванне для тэхнічнага абслугоўвання вялікіх лятальных апаратаў (пераважна дырыжабляў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Тое, што і занесці (у 1 знач.); несучы, даставіць куды-н. або каму-н.; адцаць, вярнуць.

А. кнігі ў бібліятэку.

Бацька ўзяў дзіця на рукі і аднёс у хату.

2. каго-што. Перамясціць, перасунуць; аддаліць што-н. ад чаго-н.

Лодку аднесла (безас.) далёка ў мора.

А. плот ад вуліцы.

3. што. Ацкласці, перанесці на далей.

А. сустрэчу на верасень.

4. перан., каго-што. Уключыць, залічыць у склад якіх-н. прадметаў або з’яў, на чый-н. рахунак, звязаць з пэўным перыядам, класіфікаваць.

А. рукапіс да 16 стагоддзя.

|| незак. адно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. аднясе́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.), адно́с, -у, м. (да 1—3 знач.) і адно́ска, -і, ДМ -но́сцы, ж. (да 1 і 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wpadać

wpada|ć

незак.

1. упадаць, увальвацца;

2. правальвацца;

3. упадаць;

rzeka wpadać do morza — рака ўпадае ў мора;

4. забягаць;

~ć do pokoju — забягаць у пакой;

гл. wpaść

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wpływać

wpływa|ć

незак.

1. уплываць; упадаць;

Wisła wpływać do Bałtyki — Вісла ўпадае ў Балтыйскае мора;

2. паступаць; прыходзіць (пра грошы і да т.п.);

3. уплываць; уздзейнічаць; рабіць уплыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)