dishwasher

[ˈdɪʃ,wɔʃər]

n.

1) пасудамы́йка (машы́на) f

2) пасу́днік -а m. (асо́ба, што мы́е по́суд), пасу́дніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

самахо́д м.

1. тэх. (на станку) Sélbststeuerung f -;

2. (самаходная машына) sélbstfahrende Maschíne;

3. разм. Áuto n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пака́ты, ‑ая, ‑ае.

Які паступова паніжаецца; з нахілам. Пакаты дах. □ Стукнуўшы дзверцамі, Сцяпан адпусціў тормаз, і машына сама пакацілася да варот: двор быў пакаты. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напагато́ве, прысл.

У стане гатоўнасці. Быць напагатове. □ У тамбурах з аўтаматамі напагатове стаялі салдаты. Сіняўскі. Запраўленая і дагледжаная з вечара машына была напагатове. Б. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інду́ктар, ‑а, м.

1. Электрычная машына з ручным прыводам для атрымання пераменнага току. Тэлефонны індуктар.

2. Электрамагніт, які ўтварае магнітнае поле ў генератары пастаяннага току.

[Лац. induktor — пабуджальнік, узбуджальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кала́ндр, ‑а, м.

Машына, што складаецца з сістэмы валоў, паміж якімі прапускаецца тканіна, папера або гума, каб надаць ім гладкасць, глянцавітасць ці атрымаць лісты, пласціны.

[Фр. calandre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзялі́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дзялення (у 2 знач.).

2. Спец. Прызначаны для нанясення дзяленняў (у 3 знач). Дзялільны цыркуль. Дзялільная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяце́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пятлі (у 2 знач.). Пяцельны рад. Пяцельная дзірка. // Прызначаны для петляў, для апрацоўкі петляў. Пяцельны шнур. Пяцельная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электро́нна-выліча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электронных сродкаў, прызначаных для вылічальных аперацый, пераўтварэння інфармацыі, для кіравання механізмамі, агрэгатамі і пад. Электронна-вылічальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыгісе́т

(ням. Digiset)

фотанаборная машына з электронна-прамянёвай трубкай і электронным запамінальным устройствам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)