moist

[mɔɪst]

adj.

1) во́гкі; сыры́; вільго́тны

a moist cellar — сыры́ падва́л

2) moist eyes — мо́крыя, павільгатне́лыя во́чы

3) дажджлі́вы, мо́кры (дзень, надво́р’е)

4) мо́кры (пра хваро́бу, калі́ адыхо́дзіць фле́гма)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

prone

[proʊn]

adj.

1) схі́льны

We are prone to think evil of people we dislike — Мы схі́льныя дрэ́нна ду́маць пра людзе́й, які́х мы ня лю́бім

2) распасьцёрты; які́ ляжы́ць ні́цма

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

snowy

[ˈsnoʊI]

adj.

1) сьне́жны (пра зіму́)

2) засьне́жаны, зане́сены сьне́гам, сьнегавы́

3) сьне́жна-бе́лы

She has snowy hair — Валасы́ ў яе́ бе́лыя, як сьнег

4) са сьне́гам (экра́н тэлеві́зара)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sophisticate

1. [səˈfɪstɪkeɪt]

v.t.

1) рабі́ць быва́лым, дасьве́дчаным

2) уво́дзіць у зман; перакру́чваць фа́кты, займа́цца сафі́стыкай

3) рабі́ць больш склада́ным, эфэкты́ўным (пра машы́ну, інструмэ́нт)

2. [səˈfɪstɪkət]

n.

быва́лы, дасьве́дчаны, вы́танчаны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

static

[ˈstætɪk]

1.

adj.

1) нерухо́мы

2) статы́чны

static pressure — статы́чны ціск

3) стацыяна́рны (і пра электры́чнае по́ле); ста́лы, нязьме́нны

2.

n.

1) атмасфэ́рная электры́чнасьць

2) атмасфэ́рныя перашко́ды (у ра́дыё)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

think better of

а) быць ле́пшае ду́мкі пра каго́-што

Now I think better of him — Цяпе́р я аб ім лепш ду́маю

б) пача́ць ду́маць разважне́й, разумне́й

в) пераду́маць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

used

adj.

1) [ju:zd] ня но́вы, ужыва́ны, стары́, но́шаны (пра абу́так, во́пратку)

a used car — ужыва́ны аўтамабі́ль

2) [ju:st] прызвыча́ены

You’ll soon get used to it — Вы ху́тка прызвыча́іцеся да гэ́тага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

vulgar

[ˈvʌlgər]

adj.

1) гру́бы, вульга́рны

vulgar language — гру́быя сло́вы, гру́бая мо́ва

2) пашы́раны, шыро́ка ўжыва́ны; звыча́йны

vulgar prejudices or superstitions — пашы́раныя прадузя́тасьці або́ забабо́ны

3) про́станаро́дны (пра гаво́рку, мане́ры)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

свой, свайго́, м.; свая́, сваёй, ж.; сваё, свайго́, н.; мн. свае́, сваі́х.

1. займ. прынал. Які належыць сабе, мае адносіны да сябе, з’яўляецца асабістым набыткам.

Пабудаваць сваё жыллё.

Любіць сваю вёску.

Наведаць сваіх землякоў.

Выказаць свае адносіны да падзей.

Жыць са сваіх грошай.

Свая хатка — родная матка (прыказка).

2. Уласцівы толькі дадзенай асобе або прадмету; своеасаблівы.

У гэтай прапанове ёсць свае перавагі.

3. Уласцівы чаму-н., прызначаны менавіта для дадзенай акалічнасці, прадмета.

На ўсё свая пара.

На ўсё ёсць свае законы.

4. Родны або які знаходзіцца ў сваяцкіх, блізкіх ці сяброўскіх адносінах.

С. калі не дасць, то і не абгаворыць (прыказка). С. таварыш.

Пайсці да сваіх (наз.).

5. у знач. наз. сваё, свайго́, н. Тое, што належыць, уласціва каму-, чаму-н. (пра думку, справу, права, прывычкі і пад.).

Дамагчыся свайго.

Ён сваё дакажа (даб’ецца таго, да чаго імкнецца).

◊

Называць рэчы сваімі імёнамі — гаварыць адкрыта, не хаваючы праўды.

Не адступаць ад свайго — даказваць правату.

Не пры сваім розуме — пра псіхічна ненармальнага чалавека.

У свой час — своечасова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фігу́ра, -ы, мн. -ы, -гу́р, ж.

1. У геаметрыі: частка плоскасці, абмежаваная замкнутай лініяй, а таксама наогул сукупнасць размешчаных пэўным чынам пунктаў, ліній, паверхней і цел.

2. Комплекс рухаў пры выкананні чаго-н. (у танцы, пры катанні на лыжах і пад.).

Першая ф. кадрылі.

3. Постаць чалавека або жывёлы ў скульптуры, жывапісе.

Скульптурная ф.

4. Пра чалавека (звычайна невядомага, незнаёмага ці кепска бачнага).

У цемнаце прайшлі тры фігуры.

5. Целасклад, а таксама знешнія абрысы, формы чалавека.

Дзяўчына з прыгожай фігурай.

6. перан. Пра чалавека як носьбіта якіх-н. якасцей, уласцівасцей.

Буйная палітычная ф.

Раней ён быў вялікай фігурай.

7. У шахматах: кароль, ферзь, ладцзя, слон і конь.

8. У гульні ў карты: старшая ігральная карта — валет, дама, кароль, туз.

9. Моўны зварот, стылістычны прыём, які надае мове асаблівую выразнасць.

Рытмічныя фігуры.

|| памянш. фігу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (да 3 і 5 знач.).

|| прым. фігу́рны, -ая, -ае (да 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)