ду́манне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. думаць (у 1 знач.). Хадзіў [Лабановіч], хадзілі з ім і думкі яго, і яго мары, і ўспаміны. Спакой і цішыня лясная так хіляць да такога думання. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папарабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; што, чаго і без дап.

Разм. Рабіць многа, доўга, неаднаразова. [Сузон:] — Парабкаў .. [Сапун] не меў як бы, але хто ў яго хлеб пазычаў, той ведае, той папарабіў на яго. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ндарства, ‑а, н.

Бандарнае рамяство. Бондарства.. [Даніла] закінуў. Інструменты яго паржавелі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васкабо́йня, ‑і, ж.

Завод, майстэрня па вырабу воску і яго перапрацоўцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акселера́цыя, ‑і, ж.

Спец. Паскоранае фарміраванне арганізма ці асобных яго частак.

[Ад лац. acceleratio — паскарэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізатрапі́я, ‑і, ж.

Аднолькавасць фізічных уласцівасцей рэчыва па ўсіх яго напрамках.

[Грэч. isos — роўны, аднолькавы і tropos — паварот, напрамак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадпаля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца перад палярным кругам, прымыкае да яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праасвяшчэ́нства, ‑а, н.

Тытулаванне епіскапа (звычайна з займеннікамі «ваша», «яго», «іх»).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прападо́бнасць, ‑і, ж. (звычайна з займеннікам «ваша», «яго», «іх»).

Тытулаванне свяшчэнніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьшо́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які ліквідуе шок, папярэджвае яго ўзнікненне. Супрацьшокавыя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)