Verbum

áusreißen

*

1.

vt вырыва́ць, выдзіра́ць

2.

vi (s)

1) уцяка́ць

2) вайск., разм. ухі- ля́цца ад слу́жбы; дэзерці́раваць; адарва́цца ад праці́ўніка (тс. спарт.)

Konditión

f -, -en

1) умо́ва, вару́нак, стан, канды́цыя, но́рма

2) спарт. спартыўная фо́рма (стан), (вы)трыва́ласць

in gúter ~ sein — быць у до́брай фо́рме [канды́цыі]

vorán

a

1) напе́радзе, на чале́

2) напе́рад

◊ ímmer lángsam ~! — ≅ пама́лу е́дучы, дале́й зае́дзеш!

j-m ~ sein — ісці́ напе́радзе, быць пе́ршым; спарт. ве́сці

Réißen

I

n -s

1) парыў, абрыва́нне

2) ламо́та (у касцях)

II

n -s крэ́сленне, чарчэ́нне

III

n -s спарт рыво́к (цяжкая атлетыка)

Ábsprung

m -(e)s, -sprünge

1) скачо́к, саско́кванне

2) перан. адхіле́нне, адыхо́д

3) спарт. штуршо́к; скачо́к

der ~ mit dem Fállschirm — скачо́к з парашу́там

Ánhänger

m -s, -

1) прыхі́льнік

~ éiner Mánnschaf sein — спарт. бале́ць (за якую-небудзь каманду і да т.п.)

2) прычэ́п

3) ярлы́к

4) падве́ска