адмо́клы, ‑ая, ‑ае.

1. Які зрабіўся мяккім ад вільгаці, адсырэў, намок.

2. Які загінуў ад лішку вільгаці (пра расліны). [Жанчына], сагнуўшыся ледзь не да самай зямлі, нешта перакопвала жалезняком — як пасля даведаліся, адмоклы лён. Сачанка.

3. Які сапсаваўся, расклеіўся ад вільгаці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засо́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў вільгаць; сухі, зацвярдзелы. Засохлая гразь моцна трымалася на .. ботах. Кавалёў.

2. Які завяў, загінуў ад неспрыяльных умоў (пра расліны). На маладых дубах трапяталася засохлае карычневае лісце, якое ўпарта не жадала пакідаць родныя галінкі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарні́цы, ‑ніц; адз. чарніца, ‑ы, ж.

1. Кустовая ягадная расліна сямейства бруснічных.

2. Саладкаватыя чорна-сінія ягады гэтай расліны. Нясуць калгаснікі на рынак Лясоў багатыя дары: Маліну, зорныя суніцы, Тугіх парэчак шрот буйны І сакавітыя чарніцы З прыемным водарам лясным. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кубаркі́ ’зараснікі бабоўніку або капытніку’ (Яшк.). Назва расліны бабоўнік адпавядае форме яе плода (каробачка) (БелСЭ, 2, 38). Гл. кубар1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

living2 [ˈlɪvɪŋ] adj. жывы́ (цяпер);

a living language жыва́я мо́ва;

one of the greatest living writers адзі́н з найвялі́кшых суча́сных пісьме́ннікаў;

living things раслі́ны і жывы́я істо́ты

in living memory у па́мяці людзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

амбрафі́ты

(ад гр. ombros = дождж + -фіты)

расліны, якія выкарыстоўваюць толькі вільгаць атмасферных ападкаў (параўн. трыхафіты).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вегетацы́йны

(ад вегетпацыя)

які мае адносіны да вегетацыі;

в. перыяд — перыяд росту і развіцця расліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інакуля́цыя

(лац. inoculatio = прышчэпліванне)

увядзенне жывых мікраарганізмаў у арганізм расліны або жывёлы, а таксама чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мезатро́фы

(ад меза- + -трофы)

расліны, якія растуць на ўмераных па ўрадлівасці глебах (параўн. алігатрофы, эўтрофы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нітрафі́лы

(ад нітра- + -філ)

расліны, якія маюць патрэбу ў павышанай колькасці азоту (напр. крапіва, маліна).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)