пра́сці, праду́, прадзе́ш, прадзе́; прадзём, прадзяце́, праду́ць; праў, пра́ла; прадзі; пра́дзены; незак., што.
Скручваючы (воўну, кудзелю і пад.), рабіць ніткі.
|| зак. спра́сці, спраду́, спрадзе́ш, спрадзе́; спрадзём, спрадзяце́, спраду́ць; спраў, спра́ла; спрадзі; спра́дзены.
|| наз. прадзе́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фабрыкава́ць
(лац. fabricare)
1) уст. рабіць што-н. фабрычным спосабам;
2) ствараць што-н. дрэнна і ў вялікай колькасці (напр. ф. вершы);
3) перан. рабіць і распаўсюджваць што-н. ілжывае, фальшывае (напр. ф. плёткі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
wywierać
незак.
1. уздзейнічаць; дзейнічаць на што;
wywierać nacisk — рабіць націск; ціснуць;
wywierać wpływ — уплываць; рабіць уплыў;
2. выклікаць;
wywierać dobre wrażenie — рабіць (выклікаць) добрае ўражанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
малі́раваць
(лац. mollire = рабіць мяккім, плавіць)
фармаваць разагрэтую шкляную масу, надаваць ёй пэўную канфігурацыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
-фікацыя
(ад лац. facere = рабіць)
другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «ўладкаванне», «распаўсюджанне».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
элімінава́ць
(лац. eliminare = выганяць)
рабіць элімінацыю (напр. э. перашкоду, э. невядомы член з ураўнення).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ура́жанне ср., в разн. знач. впечатле́ние;
пе́ршыя ўра́жанні — пе́рвые впечатле́ния;
мо́цнае ўра́жанне — си́льное впечатле́ние;
дзялі́цца ўра́жаннямі — дели́ться впечатле́ниями;
◊ рабі́ць у. — производи́ть впечатле́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ку́бліцца ’марудна рабіць, таптацца на адным месцы, рабіць логава’ (Жыв. сл., Янк. III, Нар. словатв., Сцяшк. Сл., Ян., Мат. Гом.). Да кубло 1 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адцяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.
1. Вылучаць, накладваючы цень, робячы цямнейшым па тоне. Адцяняць контуры на малюнку. // Рабіць ярчэйшым, выразнейшымм, падкрэсліваць колер, тон чаго‑н. [Дануся] была ў белай сукенцы-тэнісцы, якая так прыгожа адцяняла смуглае, загарэлае цела. Карпюк.
2. Вылучаць, падкрэсліваць, рабіць больш прыкметным. Вольга была апранена ў нешта падобнае да чорнага жакеціка, які адцяняў яе стройную постаць. Пестрак. // перан. Падкрэсліваць, рабіць выразным, узмацняць. Дзе-нідзе на сценах захаваліся квадраты шпалераў у свежым выглядзе. Гэта яшчэ больш адцяняла запушчанасць пакоя. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неахво́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які не мае жадання рабіць што‑н., не выказвае ахвоты да чаго‑н. Неахвочы да вучобы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)