zaszczepiać

незак. прышчэпліваць;

zaszczepiać kogo — рабіць каму прышчэпку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

produkować

незак.

1. вырабляць; рабіць;

2. здымаць (фільм)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fryzować się

незак.

1. прычэсвацца;

2. рабіць [сабе] завіўку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

актывава́ць

(фр. activer, ад лац. activus = дзейны)

рабіць актывацыю чаго-н., пераводзіць з нядзейнага стану ў дзейны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

басма́ч

(цюрк. basmak = рабіць налёт)

удзельнік узброенага нацыянальна-дэмакратычнага руху ў Сярэд. Азіі ў 1917—1926 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экзэмпліфіка́цыя

(с.-лац. exemplificatio, ад лац. exemplum = узор + facere = рабіць)

тлумачэнне чаго-н. метадам прыкладаў; пацвярджэнне дакументамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Дзе́яць ’рабіць і да т. п.’ Таго ж паходжання, што і дзеяслоў дзець (гл.), г. зн. ад прасл. *dě(ja)ti < і.-е. *dhē‑ ’ставіць, класці, рабіць’. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 4, 229–230.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сця́глы ’худы’ (Марц.). Да сцягаць ’рабіць больш кампактным’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

allude

[əˈlu:d]

v.i.

рабі́ць намі́нку, намёк; спасыла́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

breed out

адсе́йваць (непажада́нае), рабі́ць адбо́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)