замільга́ць сов.

1. замелька́ть; (о чём-л. цветном — ещё) запестре́ть;

~га́лі це́ні — замелька́ли те́ни;

пе́рад вачы́ма ~га́лі кве́ткі — пе́ред глаза́ми замелька́ли (запестре́ли) цветы́;

2. (о свете) замерца́ть, замелька́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

обе́д абе́д, -ду м.;

зва́ный обе́д зва́ны абе́д;

звать кого́-л. к обе́ду запраша́ць каго́-не́будзь на абе́д;

пе́ред обе́дом пе́рад абе́дам;

по́сле обе́да пасля́ абе́ду;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перекуси́ть сов.

1. (кусая, разделить) перакусі́ць, мног. папераку́сваць;

перекуси́ть ни́тку перакусі́ць ні́тку;

2. (съесть немного, наскоро) разг. перакусі́ць;

они́ перекуси́ли пе́ред доро́гой яны́ перакусі́лі пе́рад даро́гай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стесня́ться

1. (чувствовать стеснение) саро́мецца, быць нясме́лым, бая́цца;

он стесня́ется пу́блики ён саро́меецца пу́блікі, ён нясме́лы пе́рад пу́блікай;

2. страд. сціска́цца; абмяжо́ўвацца; см. стесня́ть​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

задаво́ленасць, ‑і, ж.

Тое, што і задавальненне (у 2 знач.). [У Івана] з’явілася ціхая задаволенасць ад таго, што перад грознаю невядомасцю гор ён не адзін, што побач усё ж чалавек. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які апух, ацёк. Маленькія спрытныя рукі пяшчотна дакраналіся да ран, да апухлага цела. Новікаў. Перад.. [Йонасам] стаяў з памятым тварам і апухлымі чырвонымі павекамі Кузьма Шавойка. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агні́ца, ‑ы, ж.

Невялікая пасудзіна з кнотам, якая напаўняецца драўняным маслам і запальваецца перад абразамі; лампада. Па харомах вяльмож і царкоўных званіцах Анямеў п’яны спеў і патухлі агніцы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́світкам, прысл.

Перад світаннем. Уставаць досвіткам. □ Досвіткам, калі яшчэ нават не выганялі кароў, я ўжо стаяў з вудамі ля.. хаты. Ляўданскі. Досвіткам за садам падняўся белы густы туман. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́таны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад латаць.

2. у знач. прым. Які мае латкі, залатаны. Перад.. [Лідай] стаяў невысокі чалавек у латанай вопратцы. Новікаў.

•••

Бядой латаны — вельмі бедны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвяне́чны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны для абраду вянчання; які надзяваецца ў час вянчання. Падвянечны ўбор. □ Перад уяўленнем паўстала яна — нявеста — у падвянечным плацці з вэлюмам, чыстая, харошая, нявінная. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)