гамлы́га Вялікі кавалак цвёрдай зямлі на ўзараным ці засеяным полі (Слаўг.). Тое ж га́лы (Пол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

befáhren

* vt е́здзіць (па дарозе)

ein Méer ~ — пла́ваць мо́рам

díese Strécke wird stark befáhren — на гэ́тым уча́стку вялі́кі рух

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спорт м Sport m -(e)s;

лы́жны спорт Skísport [´ʃi:-] [Schísport] m;

во́дны спорт Wássersport m;

ко́нны спорт Réiten n -s;

вялі́кі спорт Léistungssport m;

займа́цца спортам Sport tréiben*;

наві́ны спорту vom Spórtgeschehen, Spórtnachrichten pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Лопян ’лопух павуціністы, Arctium (L.) tomentosum Mill.’ (брэсц., Кіс.). Запазычана з польск. łopian ’лопух вялікі, Arctium lappa’, якое з прасл. lopěnъ < і.-е. *lō̆p‑/*lē̆p‑ ’аб нечым шырокім і плоскім’ (Слаўскі, 5, 199–201).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Масія́ш, мъсья́ш ’антыхрыст, які з’явіцца перад страшным судом, ілжэзбавіцель’ (Мядзв.; полац., Нар. лекс.), ’звадыяш’ (в.-дзв., Шатал.), ’вялікі хлус, прайдзісвет’, ’гарэза’ (міёр., З нар. сл.). Праз польск. Mesjasz з с.-лац. Messias ’месія, збавіцель’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

krociowy

1. які налічвае сотні тысяч;

2. які прыносіць тысячы; прыбытак;

krociowy interes — прыбытковая справа;

3. вялікі; вялізны;

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gablota

ж.

1. вітрына (шафа);

gablota z wypchanymi zwierzętami — вітрына з чучаламі звяроў;

2. разм. вялікі легкавы аўтамабіль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

thumb​1 [θʌm] n. вялі́кі па́лец (рукі, рукавіцы)

♦

be all (fingers and) thumbs быць ве́льмі няспры́тным, нязгра́бным;

give smb. thumbs up крыча́ць «бра́ва»;

under smb.’s thumb пад пято́й у каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chopper

[ˈtʃɑ:pər]

n.

1) вялі́кі нож, сяке́ра f.

2) той, хто сячэ́, рэ́жа

3) Sl. верталёт -а m., гэліко́птар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АРАРА́Т

[тур. (Büyük) Aĝri Daĝi, арм. Масіс],

самы высокі вулкан Армянскага нагор’я на У Турцыі каля мяжы з Арменіяй і Іранам. Два злучаныя асновамі конусы — Вялікі Арарат (выш. 5165 м) і Малы Арарат (выш. 3925 м). Складзены з базальтаў. На схілах каля 30 ледавікоў. Лічыцца месцам прычальвання Ноевага каўчэга.

т. 1, с. 453

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)