Verbum

імпатэ́нцыя

(лац. impotentia = слабасць, бяссілле)

1) палавое бяссілле;

2) перан. няздольнасць да творчай дзейнасці (у навуцы, мастацтве, палітыцы і г. д.).

кульбі́т

(фр. culbite)

1) акрабатычны пераварот-перакат наперад з апорай на рукі;

2) перан. дзіўны ўчынак, нечаканая выхадка (напр. палітычны к.).

мажо́рны

(іт. maggiore)

1) муз. які мае радасную, бадзёрую афарбоўку (напр. м-ая мелодыя);

2) перан. бадзёры, вясёлы (напр. м. настрой).

мара́зм

(гр. marasmos = знясіленне)

1) стан поўнага ўпадку псіхафізічнай дзейнасці (напр. старэчы м.);

2) перан. маральны ўпадак, разлажэнне (упасці ў м.).

міно́рны

(іт. minoire)

1) муз. які мае сумную, тужлівую афарбоўку (напр. м-ая мелодыя);

2) перан. сумны, журботны (напр. м. настрой).

пілю́ля

(лац. pilula)

1) лякарства ў выглядзе цвёрдага шарыка (напр. прыпісаць пілюлі);

2) перан. што-н. крыўднае, абразлівае (напр. паднесці пілюлю).

прастыту́цыя

(лац. prostitutio = абняслаўленне)

1) продаж жанчынай свайго цела з мэтай набыць грашовыя сродкі;

2) перан. прадажнасць, беспрынцыповасць (напр. палітычная п.).

пульс

(лац. pulsus = штуршок)

1) рытмічны рух сценак артэрый, які выклікаецца біццём сэрца;

2) перан. рытм, тэмп чаго-н. (жыцця, дзейнасці).

рафіні́раваны

(фр. raffiné, ад raffiner = ачышчаць)

1) ачышчаны ад прымесей (напр. р. алей);

2) перан. вытанчаны, далікатны (напр. р-ая публіка).

тра́ўма

(гр. trauma = рана)

1) пашкоджанне арганізма, выкліканае раненнем, ударам, апёкам і інш.;

2) перан. нервовае ўзрушэнне, прыгнечанне (напр. псіхічная т.).