скажаць; перакручваць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

улічыць; узважыць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

вы́рвацца

1. sich lsreißen* аддз.; sich befrien (вызваліцца); entschlüpfen vi (s) (выслізнуць, уцячы);

вы́рвацца напе́рад inen Vrsprung gewnnen* (тс перан);

2. перан (пра пачуцці, словы і г. д) entschlüpfen vi (s), entfhren* vi (s);

у мя́не вы́рвалася сло́ва mir ist ein Wort entschlüpft [herusgerutscht];

стогн вы́рваўся з яго́ грудзе́й ein Sufzer entrng sich siner Brust; er tat inen tefen Sufzer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

хва́ля ж

1. Wlle f -, -n; Wge f -, -n (вадзяны вал), тс перан;

грэ́бень хва́лі Wllenberg m -(e)s, -e, Wllenkamm m -(e)s, -kämme;

2. перан (чаго) Wlle f -, -n;

хва́ля забасто́вак Strikwelle f -;

3. фіз, радыё Wlle f -, -n;

гукава́я хва́ля Schllwelle f;

даўжыня́ хва́лі Wllenlänge f -;

до́ўгія хва́лі Lngwellen pl;

каро́ткія хва́лі Krzwellen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ава́нс

(фр. avance)

1) грашовая сума, якая выдаецца папярэдне ў лік будучых плацяжоў;

2) перан. абяцанне, якое неабходна пацвердзіць у будучым.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ана́фема

(гр. anathema)

1) адлучэнне ад царквы, праклён як самая суровая кара ў хрысціянстве;

2) перан. асуджэнне, звязанае з разрывам адносін.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

арэ́на

(лац. arena = літар. пясок)

1) круглая пляцоўка ў цырку для выступленняў;

2) перан. поле дзейнасці (напр. літаратурная а., палітычная а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

гандля́р

(польск. handlarz, ад ням. Handler)

1) той, хто займаецца гандлем;

2) перан. беспрынцыповы чалавек, які гандлюе сваім сумленнем, талентам, перакананнямі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дэбі́л

(н.-лац. debil, ад лац. debilis = слабы)

1) чалавек з лёгкай формай прыроджанай псіхічнай непаўнацэннасці;

2) перан., разм. дурань, тупіца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ерэты́к

(гр. hairetikos)

1) адступнік ад догматаў пануючай рэлігіі, паслядоўнік ерасі 1;

2) перан. той, хто адступае ад агульнапрынятых правіл, поглядаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)