прасушы́цца, -ушу́ся, -у́шышся, -у́шыцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць поўнасцю сухім пасля сушкі.

Падушка прасушылася.

2. Высушыць на сабе адзенне, абутак (разм.).

Трапіў пад дождж, трэба п.

|| незак. прасу́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

okrakiem :

siąść okrakiem — сесці верхам;

stanąć okrakiem — стаць, расставіўшы ногі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyemancypować się

зак. здабыць незалежнасць; стаць раўнапраўным, самастойным; вызваліцца; эмансіпіравацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

upodobnić się

зак.

1. стаць падобным, прыпадобніцца;

2. лінгв. асімілявацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

posiadanie

н. уладанне; валоданне;

wejść w posiadanie — стаць (зрабіцца) гаспадаром

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zgorzknieć

зак.

1. прагоркнуць; стаць горкім; з’ялчэць;

2. перан. расчаравацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Männchen

n -s, -

1) чалаве́чак

2) саме́ц (у жывёл)

~ báuen [máchen] — садзі́цца на за́днія ла́пы (пра зайца); служы́ць (пра сабаку); іран. стаць навы́цяжку; разм. супраціўля́цца чаму́-н.; ≅ стаць на дыбкі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stać się

зак.

1. зрабіцца; стаць;

~ć się przyczyną czego — стаць прычынаю чаго;

2. здарыцца;

co się mu ~ło? — што з ім здарылася?

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дыле́ма

[гр. dilemma, ад di(s) = двойчы + lemma = меркаванне]

1) лог. суджэнне з двума ўзаемавыключальнымі палажэннямі, з якіх неабходна выбраць адно;

2) перан. становішча, пры якім выбар аднаго з двух супрацьлеглых рашэнняў аднолькава цяжкі (напр. стаць перад складанай дылемай).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Gelächter

n -s, - смех, рагата́нне

zum ~ wérden — стаць пасме́шышчам

in ~ áusbrechen* — зарагата́ць, рассмяя́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)