моваве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне мовазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

музыкаве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спецыяліст у галіне музыказнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарко́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне наркалогіі. Урач-нарколаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іспані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне іспаністыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмето́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне касметалогіі. Урач-касметолаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтахі́мік, ‑а, м.

Спецыяліст па нафтахіміі; работнік нафтахімічнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неарга́нік, ‑а, м.

Разм. Спецыяліст у галіне неарганічнай хіміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнтгено́лаг, ‑а, м.

Урач, спецыяліст па рэнтгеналогіі і рэнтгенатэрапіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

робатабудаўні́к, ‑а, м.

Спецыяліст па канструяванню і вырабу робатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́йсмік, ‑а, м.

Даследчык сейсмічных з’яў, спецыяліст па сейсміцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)