вадахлё́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вадахлё́б |
вадахлё́бы |
| Р. |
вадахлё́ба |
вадахлё́баў |
| Д. |
вадахлё́бу |
вадахлё́бам |
| В. |
вадахлё́ба |
вадахлё́баў |
| Т. |
вадахлё́бам |
вадахлё́бамі |
| М. |
вадахлё́бе |
вадахлё́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вадзяні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вадзяні́к |
вадзянікі́ |
| Р. |
вадзяніка́ |
вадзяніко́ў |
| Д. |
вадзяніку́ |
вадзяніка́м |
| В. |
вадзяніка́ |
вадзяніко́ў |
| Т. |
вадзяніко́м |
вадзяніка́мі |
| М. |
вадзяніку́ |
вадзяніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вадэвілі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вадэвілі́ст |
вадэвілі́сты |
| Р. |
вадэвілі́ста |
вадэвілі́стаў |
| Д. |
вадэвілі́сту |
вадэвілі́стам |
| В. |
вадэвілі́ста |
вадэвілі́стаў |
| Т. |
вадэвілі́стам |
вадэвілі́стамі |
| М. |
вадэвілі́сце |
вадэвілі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ваеннапало́нны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
ваеннапало́нны |
ваеннапало́нныя |
| Р. |
ваеннапало́ннага |
ваеннапало́нных |
| Д. |
ваеннапало́ннаму |
ваеннапало́нным |
| В. |
ваеннапало́ннага |
ваеннапало́нных |
| Т. |
ваеннапало́нным |
ваеннапало́ннымі |
| М. |
ваеннапало́нным |
ваеннапало́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ваенру́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ваенру́к |
ваенрукі́ |
| Р. |
ваенрука́ |
ваенруко́ў |
| Д. |
ваенруку́ |
ваенрука́м |
| В. |
ваенрука́ |
ваенруко́ў |
| Т. |
ваенруко́м |
ваенрука́мі |
| М. |
ваенруку́ |
ваенрука́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ваентэ́хнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ваентэ́хнік |
ваентэ́хнікі |
| Р. |
ваентэ́хніка |
ваентэ́хнікаў |
| Д. |
ваентэ́хніку |
ваентэ́хнікам |
| В. |
ваентэ́хніка |
ваентэ́хнікаў |
| Т. |
ваентэ́хнікам |
ваентэ́хнікамі |
| М. |
ваентэ́хніку |
ваентэ́хніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ваенура́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ваенура́ч |
ваенурачы́ |
| Р. |
ваенурача́ |
ваенурачо́ў |
| Д. |
ваенурачу́ |
ваенурача́м |
| В. |
ваенурача́ |
ваенурачо́ў |
| Т. |
ваенурачо́м |
ваенурача́мі |
| М. |
ваенурачу́ |
ваенурача́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
важа́ты
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
важа́ты |
важа́тыя |
| Р. |
важа́тага |
важа́тых |
| Д. |
важа́таму |
важа́тым |
| В. |
важа́тага |
важа́тых |
| Т. |
важа́тым |
важа́тымі |
| М. |
важа́тым |
важа́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вазні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вазні́ца |
вазні́цы |
| Р. |
вазні́цы |
вазні́ц |
| Д. |
вазні́цу |
вазні́цам |
| В. |
вазні́цу |
вазні́ц |
| Т. |
вазні́цам |
вазні́цамі |
| М. |
вазні́цу |
вазні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вайскаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вайскаві́к |
вайскавікі́ |
| Р. |
вайскавіка́ |
вайскавіко́ў |
| Д. |
вайскавіку́ |
вайскавіка́м |
| В. |
вайскавіка́ |
вайскавіко́ў |
| Т. |
вайскавіко́м |
вайскавіка́мі |
| М. |
вайскавіку́ |
вайскавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)