аўчы́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аўчы́ннік аўчы́ннікі
Р. аўчы́нніка аўчы́ннікаў
Д. аўчы́нніку аўчы́ннікам
В. аўчы́нніка аўчы́ннікаў
Т. аўчы́ннікам аўчы́ннікамі
М. аўчы́нніку аўчы́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)