Verbum

прыве́зці, -язу́, -язе́ш, -язе́; -язём, -езяце́, -язу́ць; -ёз, -е́зла; -язі; -е́зены; зак., каго-што.

Даставіць, завезці.

|| незак. прыво́зіць, -о́жу, -о́зіш, -о́зіць.

|| наз. прыво́з, -у, м. і прыво́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (разм.).

прыёмны, -ая, -ае.

1. гл. прыняць.

2. Які ўсынавіў каго-н. або ўсыноўлены кімн.

П. бацька.

Прыёмная дачка.

3. у знач. наз. прыёмная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Пакой для наведвальнікаў.

Прыёмная рэктара.

прыкры́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. прыкрыцца, прыкрыць.

2. Прадмет, за якім можна схавацца.

Стаць пад п.

3. Вайсковая часць, падраздзяленне, якое ахоўвае, прыкрывае каго-, што-н.

Артылерыйскае п.

Група прыкрыцця.

групава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; незак., каго-што.

Аб’ядноўваць у групы, класіфікаваць.

Г. дадзеныя эксперыментаў.

|| зак. згрупава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны.

|| наз. групава́нне, -я, н. і групо́ўка, -і, ДМ -по́ўцы, ж.

шматлі́кі, -ая, -ае.

1. Які складаецца з вялікай колькасці каго-, чаго-н.

Ш. атрад.

2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. ў вялікай колькасці.

Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам.

|| наз. шматлі́касць, -і, ж.

лы́сы, -ая, -ае.

1. Які мае лысіну, з лысінай.

Лысая галава.

Лысае цяля.

2. перан. Пазбаўлены расліннасці.

Л. курган

◊

І не лыс Габрусь (разм.) — хоць бы што, нішто не дзейнічае на каго-н.

любата́, -ы́, ДМ -баце́, ж.

1. Тое, што люба, што выклікае захапленне прывабнасцю, прыгажосцю.

2. у знач. вык. Пра захапленне, зачараванне кім-, чым-н., задавальненне ад каго-, чаго-н.

Дзяўчына — проста л.

раскало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы; зак.

1. гл. калоць².

2. перан., каго-што. Раз’яднаць, унёсшы рознагалоссі, супярэчнасці.

Р. групоўку.

|| незак. раско́лваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раско́лванне, -я, н. і раско́л, -у, м.

туры́ць, туру́, ту́рыш, ту́рыць; незак., каго (што) (разм.).

Выганяць, праганяць адкуль-н.

|| зак. вы́турыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны і пратуры́ць, -туру́, -ту́рыш, -ту́рыць; -ту́раны.

|| аднакр. турну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

увекаве́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць навекі памятным, праславіць.

У. падзеі ў творах мастацтва.

2. што. Зрабіць нязменным, устойлівым, даўгавечным.

|| незак. увекаве́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. увекаве́чанне, -я, н.