фато́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выпраменьвання і паглынання фатонаў; які выкарыстоўвае гэтыя з’явы для руху. Фатонная ракета. Фатонны рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фашы́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да фашын. // Прызначаны для фашын. Фашынны хвораст.

2. Зроблены з фашын. Фашынная дамба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флатацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да флатацыі, прызначаны для флатацыі. Флатацыйны апарат. // Які атрымліваецца ў працэсе флатацыі. Флатацыйныя адходы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

характарысты́чнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць характарыстычнага. Моцная экспрэсіўнасць, дакладны сялянска-бытавы каларыт, наогул яркая характарыстычнасць уласцівы для мовы большасці герояў [М. Лобана]. Дзюбайла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха-ха́ і ха-ха-ха́, выкл. гукапераймальны.

Служыць для перадачы гучнага смеху, рогату. — Ха-ха-ха! — заліваецца смехам Амелька. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

1. Прыстасаванне для рэзкі хлеба. Электрычная хлебарэзка.

2. Разм. Жан. да хлебарэз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыгарэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыгарэты. Цыгарэтны дым. // Прызначаны для вырабу цыгарэт і іх захавання. Цыгарэтны тытунь. Цыгарэтная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цягі (у 2 знач.); прызначаны для цягі, перамяшчэння чаго‑н. Цягавая сіла. Цягавы электрарухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкадасту́пны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, да якога цяжка даступіцца; непраходны. Цяжкадаступныя горы. Цяжкадаступная пустыня.

2. Цяжкі для разумення, вывучэння. Цяжкадаступны стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чапра́к, ‑у, м.

Найбольш тоўстая і моцная частка скуры са спіны жывёлы, што ідзе на выраб падэшвы і для тэхнічных патрэб.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)