оберну́ть​II сов.

1. (повернуть) павярну́ць, абвярну́ць;

оберну́ть го́лову павярну́ць (абвярну́ць) галаву́;

2. перен. (дать иное направление) павярну́ць;

оберну́ть де́ло в свою́ по́льзу павярну́ць спра́ву на сваю́ кары́сць;

оберну́ть де́ло в шу́тку павярну́ць спра́ву на жарт;

3. (опрокинуть) разг. абярну́ць, перавярну́ць, перакулі́ць;

4. (превратить) фольк. перавярну́ць (у каго); ператвары́ць (у што); абярну́ць (у каго, у што);

5. (капитал) торг. абярну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приём​I м., в разн. знач. прыём, -му м.; (действие — ещё) прыма́нне, -ння ср., прыня́цце, -цця ср.;

во вре́мя приёма у врача́ у час прыёму ва ўрача́;

часы́ приёма гадзі́ны прыёму;

приём паке́тов прыём (прыма́нне) паке́таў;

быть на приёме у кого́-л. быць на прыёме ў каго́-не́будзь;

оказа́ть кому́-л. раду́шный, тёплый, серде́чный приём прыня́ць каго́-не́будзь з ра́дасцю (цёпла, сардэ́чна).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прича́стный​II (имеющий отношение) які́ (што) ма́е дачыне́нне (да каго, да чаго), які́ (што) прычыня́ецца (да каго, да чаго); заме́шаны (у чым); звя́заны (з чым);

быть прича́стным к иску́сству мець дачыне́нне (прычыня́цца) да маста́цтва;

быть прича́стным к де́лу быць заме́шаным у спра́ве;

быть прича́стным к чему́-л. мець дачыне́нне (прычыня́цца) да чаго́-небудзь;

он к ним не прича́стен ён з і́мі не звя́заны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загубі́ць, -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак.

1. каго-што. Пагубіць, давесці да смерці.

З. чалавека.

З. чыё-н. жыццё (сапсаваць жыццё каму-н., зрабіць няшчасным).

2. што. Марна патраціць (разм.).

З. многа грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захапі́цца, -хаплю́ся, -хо́пішся, -хо́піцца; зак.

1. кім-чым. Цалкам аддацца якой-н. справе, занятку.

З. зборам значкоў.

З. любімай работай.

2. кім. Закахацца ў каго-н.

З. дзяўчынай.

|| незак. захапля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацерушы́ць, -церушу́, -цяру́шыш, -цяру́шыць; -цяру́шаны; зак.

1. каго-што. Пакрыць тонкім слоем чаго-н. сыпкага.

Першы снег зацерушыў зямлю.

2. Пачаць церушыць (пра снег і інш.).

Зацерушыў сняжок.

|| незак. зацяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.

1. Паводле забабонных уяўленняў: чарамі, магічнымі словамі падпарадкаваць сабе, заваражыць.

2. перан. Зрабіць захапляючае ўражанне.

Артыстка зачаравала сваім голасам.

|| незак. зачаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каршу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікая драпежная птушка сямейства ястрабіных з доўгімі крыламі і загнутай дзюбай.

◊

Каршуном наляцець — злосна і хутка накінуцца, напасці на каго-н.

|| прым. каршуно́вы, -ая, -ае.

Каршуновая дзюба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калашма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць; -ма́чаны; незак., каго-што (разм.).

1. Кудлаціць, тармасіць, моцна тузаць.

К. ніткі.

Свінні калашмацілі снапы.

2. Біць.

Хлапчукі калашмацілі адзін аднаго.

|| зак. адкалашма́ціць, -ма́чу, -ма́ціш, -ма́ціць (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́слухаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Праслухаць да канца.

В. скаргу.

В. сімфонію.

2. Даследаваць на слых.

В. работу сэрца.

|| незак. выслу́хваць, -аю, -аеш, -ае і выслухо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)