малы́, -а́я, -о́е.
1. Нязначны па велічыні, памерах; невялікі.
Малая зала.
2. Нязначны па колькасці, часе.
М. атрад.
Прайшоў яшчэ м. час.
3. Меншы, чым патрэбна.
Малыя боты.
4. Які не мае істотнага значэння; малаважны.
Малая справа, м. і клопат.
5. Які займае нязначнае службовае становішча.
6. Тое, што і малалетні.
Малыя дзеткі — малыя і бедкі (прыказка).
7. у знач. наз. малы́, -о́га, м., мала́я, -о́й, ж., мн. малы́я, -ы́х. Дзіця.
Падвезці малых у школу.
◊
Ад малога да вялікага — усе да аднаго, абсалютна ўсе.
Без малога (разм.) — амаль (не), чуць (не).
З малых гадоў — з дзяцінства.
Самае малое — найменш.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пракла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́; -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі; -ла́дзены; зак., што.
1. Правесці, зрабіць (дарогу, шлях і пад.).
П. шашу. П. газаправод. П. сабе дарогу (таксама перан.: дабіцца добрага становішча ў жыцці). П. шлях, дарогу каму-, чаму-н. (таксама перан.: пасадзейнічаць каму-, чаму-н. у чым-н., стварыць умовы для развіцця чаго-н.). П. курс караблю (вычарціць на карце).
2. Укласці што-н. паміж чым-н.
П. паперу паміж талеркамі (або талеркі паперамі) пры ўпакоўцы.
|| незак. праклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пракла́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. праклада́нне, -я, н., пракла́дванне, -я, н. і пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прыпе́рці, -пру́, -про́ш, -прэ́; -про́м, -праце́, -пру́ць; -пёр, -пе́рла; -пры́; -пёрты; зак. (разм.).
1. Тое, што і прыціснуць (у 1 знач.).
П. да плота. П. да сцяны каго-н. (таксама перан.: паставіць у становішча, з якога няма выйсця).
2. што і чым. Зачыніўшы, прыставіць шчыльна што-н., каб не адчынялася.
П. дзверы калом.
3. каго-што. Прынесці на сабе (што-н. цяжкае; разм.).
Прыпёр цэлы мяшок бульбы.
4. Прыйсці (разм.).
Ён прыпёр за пяць кіламетраў.
5. безас. Вельмі захацецца; тэрмінова спатрэбіцца (разм., груб.).
Так прыпёрла табе ехаць сёння.
|| незак. прыпіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
lot2 [lɒt] adv. infml
1. a lot шмат, ве́льмі, ча́ста, до́ўга;
Things have changed a lot. Становішча вельмі змянілася;
She goes to the theatre a lot. Яна часта ходзіць у тэатр;
Thanks a lot! Вялікі дзякуй!
2. a lot зна́чна, намно́га, шмат;
I feel a lot/lots better. Я адчуваю сябе значна лепш.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
position1 [pəˈzɪʃn] n.
1. ме́сца (знаходжання); размяшчэ́нне, распалажэ́нне; пазі́цыя;
in/out of position на сваі́м/не на сваі́м ме́сцы
2. стано́вішча, стан;
I’m not in the position to do it. У мяне няма магчымасці зрабіць гэта.
3. fml ме́сца, паса́да
4. (on) пазі́цыя, пункт по́гляду, адно́сіны
5. паста́ва; по́за
6. sport паста́ва, пазі́цыя
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
squeeze1 [skwi:z] n.
1. сціска́нне; по́ціск (рукі);
He gave my hand a squeeze. Ён паціснуў мне руку.
2. вы́ціснуты сок;
a squeeze of lemon juice тро́шкі вы́ціснутага со́ку лімо́на
3. цясно́та, ціскані́на; таўкатня́
4. ця́жкасць, склада́нае стано́вішча;
a credit squeeze ця́жкасці з крэды́там
♦
put the squeeze on smb. infml прыці́снуць каго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
resignation
[,rezɪgˈneɪʃən]
n.
1) адмо́ва f., адрачэ́ньне n.
2) пісьмо́вае паведамле́ньне аб адрачэ́ньні ад стано́вішча
3) пако́ра f., ціхмя́насьць f.
with resignation — пако́рна, пако́рліва, ціхмя́на, ці́ха
She bore the pain with resignation — Яна́ пако́рліва перано́сіла боль
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вое́нныйI прил.
1. (относящийся к войне и её нуждам) вае́нны;
вое́нное вре́мя вае́нны час;
вое́нное положе́ние вае́ннае стано́вішча;
вое́нная акаде́мия вае́нная акадэ́мія;
2. (относящийся к войскам) вайско́вы, вае́нны;
вое́нная слу́жба вайско́вая (вае́нная) слу́жба;
вое́нная фо́рма вайско́вая (вае́нная) фо́рма;
вое́нное де́ло вайско́вая спра́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
дыле́ма
[гр. dilemma, ад di(s) = двойчы + lemma = меркаванне]
1) лог. суджэнне з двума ўзаемавыключальнымі палажэннямі, з якіх неабходна выбраць адно;
2) перан. становішча, пры якім выбар аднаго з двух супрацьлеглых рашэнняў аднолькава цяжкі (напр. стаць перад складанай дылемай).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
стан
1. Месца для стаянкі жывёлы ў поўдзень на полі або ў лесе (Бых., Жытк., Кліч., Краснап. Бяльк., Мін., Пар., Слаўг.). Тое ж становішча (Кузн. Касп.), станок (Слаўг.).
2. Начная паша (Жытк.).
3. Дарэвалюцыйнае адміністрацыйна-паліцэйскае падраздзяленне павета (БРС); месцазнаходжанне станавога прыстава (Дэмб.).
4. Месца, выбранае для стаяння (Нас.).
5. Стаянка, лагер войск (БРС).
□ ур. Арлоў Стан, Асінавы Стан, Цімошанкаў Станок (месца ў лесе) каля в. Шаламы Слаўг., Васількоў Стан (поле на месцы лесу, пчальнік) каля в. Дабранка Слаўг.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)