спірт, -у, М -рце, мн. спірты́, -о́ў, м.

1. адз. Гаручая, з высокім працэнтам алкаголю вадкасць, якая атрымліваецца перагонкай некаторых прадуктаў, што змяшчаюць у сабе цукар і крухмал.

Вінны с.

2. Арганічнае злучэнне, вуглевадарод, у якім атам вадароду замешчаны водным астаткам (спец.).

Метылавы с.

Драўняны с.

|| прым. спіртавы́, -а́я, -о́е і спіртны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Спіртавыя лакі.

Спіртавое браджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тапі́ць¹, таплю́, то́піш, то́піць; незак.

1. каго-што. Прымушаць тануць, затапляць.

Т. варожыя караблі.

2. перан., каго-што. Губіць, выдаючы, нагаворваючы на каго-н. (разм.).

3. перан., што. Заглушаць у сабе (думкі, пачуцці і пад.; разм.).

Т. гора ў працы.

|| зак. патапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; пато́плены і утапі́ць, утаплю́, уто́піш, уто́піць; уто́плены.

|| наз. тапле́нне, -я, н. і патапле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

bob1 [bɒb] n.

1. ківо́к (галавой); схіле́нне (цела)

2. каро́ткая жано́чая стры́жка

3. (pl. bob) infml шы́лінг (старая англійская манета);

I’ve got only ten bob on me. Я маю пры сабе толькі 10 шылінгаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзьмуць несов. дуть;

і ў вус (сабе́) не дзьме — и в ус (себе́) не ду́ет;

куды́ ве́цер дзьме — куда́ ве́тер ду́ет;

дз. у сваю́ дуду́ — гнуть своё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяці́нства ср.

1. де́тство;

2. разг. ребя́чество;

ён трыма́ўся сур’ёзна і не мог дазво́ліць сабе́ тако́га дз. — он держа́лся серьёзно и не мог позво́лить себе́ тако́го ребя́чества

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таі́ць несов.

1. (держа в тайне, скрывать) таи́ть, ута́ивать;

2. (заключать в себе) таи́ть;

няма́ чаго́ грахі́ т. — не́чего греха́ таи́ть;

т. у сабе́ — таи́ть в себе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

himself

[hɪmˈself]

pron.

1) (emph.) сам

He himself did it — Ён сам гэ́та зрабі́ў

2) (refl.) сябе́, -ся, сабе́

He hurt himself — Ён вы́цяўся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

include

[ɪnˈklu:d]

v.t.

1) зьмяшча́ць у сабе́, займа́ць

2) улуча́ць, уліча́ць

The price includes both house and furniture — У цану́ ўлу́чаны дом і мэ́бля

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

enclose

[ɪnˈkloʊz]

v.t.

1) абкружа́ць

2) абгаро́джваць, абгараджа́ць (пло́там, му́рам)

3) уклада́ць; далуча́ць, улуча́ць

The check is enclosed — Раху́нак далу́чаны

4) зьмяшча́ць у сабе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

сумяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

1. Непарыўна спалучаць, злучаць. Аддзеяслоўныя назоўнікі на ‑ін-а (‑ын-а) значэнне адзінкавасці сумяшчаюць са значэннем выніку дзеяння. Граматыка. // Выконваць адначасова. Сумяшчаць работу з вучобай. □ Першы арышт адбыўся ў 1878 годзе ў Пецярбурзе, дзе Вяляўскі сумяшчаў вучобу ва універсітэце з прапагандай сярод фабрычных рабочых. «Полымя». // у кім-чым. Аб’ядноўваць у сабе адначасова; валодаць адначасова. Драматычная паэма сумяшчае ў сабе жанравыя адзнакі і ліра-эпічнай паэмы і драмы. Ярош. Здаецца, акіян сумяшчае ў сабе і зялёны шум лясоў, і бязмежнасць нябеснага блакіту, і прывабнасць жывой вады, якая цячэ. Філімонаў.

2. Накладваць адно на другое (фігуры, лініі), дасягаючы супадзення ва ўсіх пунктах. Сумяшчаць сіметрычныя фігуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)