Verbum

род³, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Граматычны клас слоў, які характарызуецца пэўнымі склонавымі канчаткамі і асаблівасцямі дапасавання.

Назоўнікі мужчынскага, жаночага і ніякага роду.

|| прым. ро́давы, -ая, -ае.

рула́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, рула́д, ж.

Раскацісты і віртуозны пасаж² у спевах — выкананая ў хуткім тэмпе частка мелодыі.

Р. ў партыі каларатурнага сапрана.

Салаўіныя рулады (перан.).

ры́нда², -ы, ДМ -дзе, ж.

У выразе: рынду біць (спец.) — на гандлёвых суднах у старыя часы, а таксама ў парусным флоце: тройчы ўдарыць у звон роўна ў поўдзень.

рэмілітарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Зноў стварыць (ствараць) дзе-н. армію, ваенную прамысловасць пасля ранейшай дэмілітарызацыі.

|| наз. рэмілітарыза́цыя, -і, ж.

|| прым. рэмілітарызацы́йны, -ая, -ае.

змы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Месца, дзе што-н. змыкаецца, злучаецца (спец.).

На змычцы скляпення.

2. перан., адз. Саюз, яднанне.

З. горада з вёскай.

праню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і пра каго-што (разм., неадабр.).

Тое, што і разведаць (у 1 знач.).

Пранюхаў, дзе можна пажывіцца.

|| незак. праню́хваць, -аю, -аеш, -ае.

пры́від, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Вобраз каго-, чаго-н., што бачыцца ва ўяўленні.

Начныя прывіды.

2. Ледзь акрэсленыя рысы чаго-н.; контуры.

Аддаленыя прывіды зарыва.

прыстро́іцца¹, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца; зак.

1. Далучыцца да строю (у 1 знач.).

П. ў хвост калоны.

2. Прымасціцца, размясціцца дзе-н.

П. на канапе.

|| незак. прыстро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

разві́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. Раздвоены ствол, сук і пад., а таксама месца, дзе пачынаецца раздваенне.

Р. дуба.

2. Месца разыходжання дарогі і пад.

На развіліне дарог.

разда́тачны, -ая, -ае.

1. гл. раздаць¹.

2. Які прызначаны для раздачы.

Р. матэрыял.

3. у знач. наз. разда́тачная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Памяшканне, дзе праводзіцца раздача чаго-н.