уце́рці, утру́, утро́ш, утро́; утро́м, утраце́, утру́ць; уцёр, уце́рла; утры́; уцёрты; зак.

1. што ў што. Націраючы, прымусіць увабрацца.

У. мазь.

2. каго-што. Выцерці, абцерці.

У. слёзы.

У. нос каму-н. (таксама перан.: аказацца наперадзе, паказаць яўную перавагу ў чым-н.).

|| незак. уціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. уціра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хвалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак.

1. што. Выклікаць хваляванне (у 1 знач.).

Моцны вецер хваляваў мора.

2. перан., каго (што). Прыводзіць у хваляванне (у 2 знач.).

Яго хваляваў лёс дзяцей.

3. перан., каго (што). Падбухторваць, схіляць да хваляванняў (у 3 знач.).

Х. народ.

|| зак. усхвалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

серо́зны

(ад лац. serum = сываратка)

1) які выдзяляецца абалонкай, што высцілае ўнутраныя поласці цела (брушыну, плеўру і інш.);

2) які мае адносіны да абалонкі, што высцілае ўнутраныя поласці цела і змешчаныя ў іх органы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трэ́ма

(фр. trema; ад гр. trema = пункт)

дзве кропкі над літарай, што абазначае галосны гук, у пісьменнасцях некаторых еўрапейскіх моў (напр. у французскай), якія паказваюць, што гук трэба вымаўляць асобна ад папярэдняга галоснага гуку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сшыва́ць, сшыць

1. nähen vt; sich (D) etw. nähen lássen* (заказаць пашыць што-н.);

2. (сшыць разам) zusámmennähen vt; zúnähen vt; héften vt (кнігі, часопісы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трохгадо́вы

1. (што працягваецца тры гады, разлічаны на тры гады) dréijährig;

2. (ва ўзросце трох гадоў) dréijähig, von drei Jáhren;

трохгадо́вае дзіця́ ein dréijähriges Kind

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ме́ціцца разм.

1. (цэліцца) zíelen vi (у што-н у каго-н. auf A);

ме́ціцца з ружжа́ das Gewéhr ánlegen;

2. (мець намер) гл. мерыцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

набрысці́

1. (на каго-н., што-н.) (zúfällig) auf j-n, auf etw. (A) stóßen*;

набрысці́ на след каго-н. auf j-s Spur stóßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наказа́ць

1. (даручыць сказаць) áusrichten lássen*;

ён прасі́ў наказа́ць, што пры́йдзе за́ўтра er ließ áusrichten, er komme mórgen;

2. (даць наказ, распараджэнне) éinen Áuftrag gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прысвяці́ць, прысвяча́ць (што-н. каму-н.) wéihen vt; wídmen vt (тс. кнігу);

ён прысвяці́ў сваё жыццё наву́цы er hat sein gánzes Lében der Wíssenschaft gewídmet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)