Verbum

ábringen

* vt (D) адваёўваць (што-н. у каго-н.); дамагчы́ся (прызнання)

Ábwehrmaßnahme

f -, -n ме́ра барацьбы́ (супраць каго-н., з чым-н.)

ábwendig

a няве́рны, здра́длівы

j-n ~ máchen — адбіва́ць каго́-н., адця́гваць

ánmessen

* vt

1) абме́рваць (каго-н.)

2) прыстасо́ўваць, прыво́дзіць у адпаве́днасць

ánsichtig

a высок.

~ wérden (G) — уба́чыць, згле́дзець (каго-н., што-н.)

assistíeren

vi (D) садзе́йнічаць, дапамага́ць (каму-н.), быць асістэ́нтам (каго-н.)

áufsuchen

vt

1) вышу́кваць, высо́чваць

2) наве́дваць, захо́дзіць (да каго-н.)

entgégenkommend

a (gegen A) далі- ка́тны, ве́тлівы, ува́жлівы (да каго-н.)

Ésel

m -s, - асёл

j-n zum ~ máchen — абдуры́ць каго́-н.

fáhnden

vi, vt (nach D, auf A) прасле́даваць, высо́чваць (каго-н.)