аўтатра́нспартнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтатра́нспартнік |
аўтатра́нспартнікі |
| Р. |
аўтатра́нспартніка |
аўтатра́нспартнікаў |
| Д. |
аўтатра́нспартніку |
аўтатра́нспартнікам |
| В. |
аўтатра́нспартніка |
аўтатра́нспартнікаў |
| Т. |
аўтатра́нспартнікам |
аўтатра́нспартнікамі |
| М. |
аўтатра́нспартніку |
аўтатра́нспартніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аўтатуры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўтатуры́ст |
аўтатуры́сты |
| Р. |
аўтатуры́ста |
аўтатуры́стаў |
| Д. |
аўтатуры́сту |
аўтатуры́стам |
| В. |
аўтатуры́ста |
аўтатуры́стаў |
| Т. |
аўтатуры́стам |
аўтатуры́стамі |
| М. |
аўтатуры́сце |
аўтатуры́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аўчы́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўчы́ннік |
аўчы́ннікі |
| Р. |
аўчы́нніка |
аўчы́ннікаў |
| Д. |
аўчы́нніку |
аўчы́ннікам |
| В. |
аўчы́нніка |
аўчы́ннікаў |
| Т. |
аўчы́ннікам |
аўчы́ннікамі |
| М. |
аўчы́нніку |
аўчы́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
афарты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афарты́ст |
афарты́сты |
| Р. |
афарты́ста |
афарты́стаў |
| Д. |
афарты́сту |
афарты́стам |
| В. |
афарты́ста |
афарты́стаў |
| Т. |
афарты́стам |
афарты́стамі |
| М. |
афарты́сце |
афарты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
афга́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афга́нец |
афга́нцы |
| Р. |
афга́нца |
афга́нцаў |
| Д. |
афга́нцу |
афга́нцам |
| В. |
афга́нца |
афга́нцаў |
| Т. |
афга́нцам |
афга́нцамі |
| М. |
афга́нцу |
афга́нцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
афіня́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афіня́нка |
афіня́нкі |
| Р. |
афіня́нкі |
афіня́нак |
| Д. |
афіня́нцы |
афіня́нкам |
| В. |
афіня́нку |
афіня́нак |
| Т. |
афіня́нкай афіня́нкаю |
афіня́нкамі |
| М. |
афіня́нцы |
афіня́нках |
Іншыя варыянты:
афі́нянка.
Крыніцы:
nazounik2008.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
афі́нянка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афі́нянка |
афі́нянкі |
| Р. |
афі́нянкі |
афі́нянак |
| Д. |
афі́нянцы |
афі́нянкам |
| В. |
афі́нянку |
афі́нянак |
| Т. |
афі́нянкай афі́нянкаю |
афі́нянкамі |
| М. |
афі́нянцы |
афі́нянках |
Іншыя варыянты:
афіня́нка.
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
афрыка́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афрыка́нец |
афрыка́нцы |
| Р. |
афрыка́нца |
афрыка́нцаў |
| Д. |
афрыка́нцу |
афрыка́нцам |
| В. |
афрыка́нца |
афрыка́нцаў |
| Т. |
афрыка́нцам |
афрыка́нцамі |
| М. |
афрыка́нцу |
афрыка́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
афрыкані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
афрыкані́ст |
афрыкані́сты |
| Р. |
афрыкані́ста |
афрыкані́стаў |
| Д. |
афрыкані́сту |
афрыкані́стам |
| В. |
афрыкані́ста |
афрыкані́стаў |
| Т. |
афрыкані́стам |
афрыкані́стамі |
| М. |
афрыкані́сце |
афрыкані́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахра́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ахра́ннік |
ахра́ннікі |
| Р. |
ахра́нніка |
ахра́ннікаў |
| Д. |
ахра́нніку |
ахра́ннікам |
| В. |
ахра́нніка |
ахра́ннікаў |
| Т. |
ахра́ннікам |
ахра́ннікамі |
| М. |
ахра́нніку |
ахра́нніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)