шліхтава́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шліхтава́льшчык шліхтава́льшчыкі
Р. шліхтава́льшчыка шліхтава́льшчыкаў
Д. шліхтава́льшчыку шліхтава́льшчыкам
В. шліхтава́льшчыка шліхтава́льшчыкаў
Т. шліхтава́льшчыкам шліхтава́льшчыкамі
М. шліхтава́льшчыку шліхтава́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)