растрыво́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца;
Стаць устрывожаным, неспакойным; моцна захвалявацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растрыво́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца;
Стаць устрывожаным, неспакойным; моцна захвалявацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́піца, ‑ы,
Хваставая частка пазваночніка ў жывёлін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сало́ны 1, ‑аў;
Народнасць тунгуса-маньчжурскай (эвенкійскай) этнічнай групы, якая жыве ў Кітайскай Народнай Рэспубліцы.
сало́ны 2, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стальма́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сто́лак, ‑лка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сы́наў, ‑ава.
Які належыць сыну (у 1 знач.), уласцівы яму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэксты́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэкстылю, звязаны з вытворчасцю яго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
утраі́х,
Колькасцю ў тры асобы (рознага полу) або істоты (ніякага роду).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
учатыро́х,
У колькасці чатырох асоб (асобна пра мужчын або пра жанчын).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ця́глі, ‑яў;
Паджылкі; каленнае сухажылле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)