пераце́рці, ператру́, ператрэ́ш, ператрэ́; ператро́м, ператраце́, ператру́ць; -цёр, -це́рла; ператры́; -цёрты; зак., што.

1. Трэннем раздзяліць на часткі.

Кола перацерла вяроўку.

2. Тручы, ператварыць у іншы від, стан.

П. тытунь на парашок.

3. Выцерці ўсё, многае.

П. пасуду.

|| незак. пераціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размя́ць, разамну́, разамне́ш, разамне́; разамнём, разамняце́, разамну́ць; разамні́; размя́ты; зак.

1. гл. мяць.

2. перан., каго-што. Рухамі прывесці цела ў стан фізічнай бадзёрасці (разм.).

Р. ногі.

|| незак. разміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

heaviness [ˈhevɪnəs] n.

1. ця́жкасць

2. гру́знасць, няўклю́днасць;

heaviness of movement няўклю́днасць ру́хаў

3. мару́днасць; вя́ласць

4. дэпрэ́сія, прыгне́чаны стан;

a sense of heaviness ця́жкае пачуццё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саніта́рны в разн. знач. санита́рный;

с. ўрач — санита́рный врач;

с. агля́д — санита́рный осмо́тр;

с. стан — санита́рное состоя́ние;

с. дзень — санита́рный день;

с. інстру́ктар — санита́рный инстру́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bodice

[ˈbɑ:dɪs]

n.

1) ста́нік -а m., стан -у m. (суке́нкі)

2) гарсэ́т -у m., шнуро́ўка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

liquefy

[ˈlɪkwɪfaɪ]

v., -fied, -fying

разрэ́джваць, расплаўля́ць; зьмяня́ць або́ зьмяня́цца ў ва́дкасьць; надава́ць або́ набыва́ць ва́дкі стан

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

únbrauchbar

a непрыда́тны

etw. ~ máchen — прыве́сці што-н. у непрыда́тны стан

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Befínden

n -s

1) самаадчува́нне, стан здаро́ўя

2) пункт по́гляду, ду́мка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БЕССВЯДО́МАСЦЬ,

стан асобы, пры якім з-за хранічнай душэўнай хваробы ці часовага расстройства душэўнай дзейнасці яна не здольная ўсведамляць свае ўчынкі і кіраваць імі; акалічнасць, якая выключае злачыннасць дзеяння і крымін. адказнасць за яго. Для вырашэння пытання пра бессвядомасць назначаецца судова-псіхіятрычная экспертыза, на падставе вывадаў якой следчыя органы або суд канстатуюць псіхічны стан асобы пры ўчыненні пэўнага грамадска небяспечнага дзеяння. Да асобы, якая пры гэтых абставінах знаходзілася ў стане бессвядомасці, суд можа ўжыць прымусовыя меры мед. характару.

т. 3, с. 128

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВЕГЕТА́ЦЫЯ

(ад лац. vegetatio узбуджэнне, ажыўленне),

стан актыўнай жыццядзейнасці раслінных арганізмаў, што выяўляецца ў іх росце і развіцці. Звычайна праяўляецца прыкметнымі марфал. і фізіял. змяненнямі, якія адбываюцца за вегетацыйны перыяд.

т. 4, с. 55

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)