Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
паслужы́ць
1. díenen vi;
паслужы́ць пры́кладам als Béispiel díenen;
гэ́та паслужы́ла падста́вай (дачаго-н.) das war der Grund (für A);
2. (пэўнычас) éine Zeit lang díenen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
по́ўначIж.геагр. Nórden m -s; Nord m -(e)s;
на по́ўнач ge(ge)n Nórden, nach Nórden, nórdwärts;
на по́ўнач адчаго-н. nördlich von (D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бракм.
1. (недабраякасныявырабы) Áusschuss m -es; Murks m -es (разм.);
працэ́нт бракуÁusschussquote f -;
2.разм. (нястача, недахоп) Mángel m -s, Mängel (чаго-н. an D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адлі́ўIм.
1.Ébbe f -, -n;
прылі́ў і адлі́ўÉbbe und Flut, Gezéiten pl;
2. (спад, убыванне чаго-н.) Ébbe f, Áb¦ebben n -s, Rückgang m -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
аза́дакм.
1. (задняя частка чаго-н.) Kéule f -, -n, Hínterteil n -s, -e;
2. (сядалішча) Híntern m -, -; Hínterteil n; Po m -s, -s; Gesäß n -es, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
захо́пм. Ergréifung f -; Ánsichreißen n -s; Wégnahme f -, Wégnehmen n, -s (адбіранне); Besítz¦ergreifung f - (чаго-н. von D); Eróberung f -, -en (заваяванне);
захо́п ула́ды Máchtergrei fung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
2. Даказаць магчымасць чаго‑н. [Лабановіч:] — Калі за прыродаю пайсці, то можна апраўдаць рознае глупства, асабліва, калі пры гэтым пачнеш яшчэ патураць сабе.Колас.// Паслужыць асновай для апраўдання чаго‑н. Памог выпадак, які паклаў канец ваганням Веры Антонаўны і крыху апраўдаў яе ў вачах Васіля Пятровіча.Карпаў.
3. Праявіць сябе вартым чаго‑н. Умей адважна, друг, змагацца І ворагаў перамагаць, Каб добры гонар сына працы Жыццём і смерцю апраўдаць.Глебка.
4. Кампенсаваць, акупіць. [Осіпава:] — Больш, хоць забі, не дам. А то і ягад сваіх не апраўдаю.Пятніцкі.
5. Афіцыйна пасведчыць дакументамі зробленым выдаткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адлі́ў, ‑ліву, м.
1.Дзеяннепаводледзеясл. адліваць — адліць (у 2 знач.).
2. Перыядычнае паніжэнне ўзроўню вады ў адкрытым моры. За суткі на моры бывае два прылівы і два адлівы.//перан. Спад у развіцці чаго‑н.; убыванне чаго‑н. Пестрак раскрывае ў рамане ўсю складанасць рэвалюцыйна-вызваленчага руху, паказвае яго прылівы і адлівы.Хромчанка.Шумеў натоўп, як марскі прыбой, чутны прылівы і адлівы людскога гоману.Гурскі.
3. Блік, водсвет на паверхні чаго‑н.; дадатковае адценне, якое адсвечваецца на фоне асноўнага колеру. На галінках тонкіх дрэмлюць зяблікі І палаюць жарам снегіры, Паглядзіш — здаецца, гэта яблыкі Бліскаюць адлівамі зары.Смагаровіч.Андрэй распрануўся і сеў на лаву, прыгладзіўшы рукою цёмна-русыя валасы з залацістым адлівам.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Прайсці, праехаць міма каго‑, чаго‑н. Парашыўшы абмінуць пасёлак, Васіль звярнуў з дарогі, што вяла да Нырчы, і лугам пайшоў напрасцяк да ракі.Краўчанка.//перан. Прапусціць, не звярнуць увагі на што‑н. [Рыгор] не падумаў, як спланаваць прамову, чаго ў ёй чапіць, што абмінуць, якія кінуць лозунгі.Гартны.
2. Не закрануць, не зачапіць. — Было ў мяне такое прадчуванне, Што куля першая не абміне.Пысін.
3.перан.; часцейзадмоўем. Пазбегнуць, унікнуць чаго‑н. Абмінуць бяду. □ Адно мне ясна: завірухі Не абмінуць, не адхіліць.Колас.
4. Рухаючыся хутчэй, абагнаць, апярэдзіць каго‑, што‑н. Як ішлі па садзе [мужчыны], нагналі Міхаіла Палікарпавіча, павіталіся з ім і моўчкі абмінулі яго.Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)