антрапафа́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
антрапафа́г |
антрапафа́гі |
| Р. |
антрапафа́га |
антрапафа́гаў |
| Д. |
антрапафа́гу |
антрапафа́гам |
| В. |
антрапафа́га |
антрапафа́гаў |
| Т. |
антрапафа́гам |
антрапафа́гамі |
| М. |
антрапафа́гу |
антрапафа́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
антымілітары́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
антымілітары́ст |
антымілітары́сты |
| Р. |
антымілітары́ста |
антымілітары́стаў |
| Д. |
антымілітары́сту |
антымілітары́стам |
| В. |
антымілітары́ста |
антымілітары́стаў |
| Т. |
антымілітары́стам |
антымілітары́стамі |
| М. |
антымілітары́сце |
антымілітары́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
антысаве́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
антысаве́тчык |
антысаве́тчыкі |
| Р. |
антысаве́тчыка |
антысаве́тчыкаў |
| Д. |
антысаве́тчыку |
антысаве́тчыкам |
| В. |
антысаве́тчыка |
антысаве́тчыкаў |
| Т. |
антысаве́тчыкам |
антысаве́тчыкамі |
| М. |
антысаве́тчыку |
антысаве́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апа́лубшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апа́лубшчык |
апа́лубшчыкі |
| Р. |
апа́лубшчыка |
апа́лубшчыкаў |
| Д. |
апа́лубшчыку |
апа́лубшчыкам |
| В. |
апа́лубшчыка |
апа́лубшчыкаў |
| Т. |
апа́лубшчыкам |
апа́лубшчыкамі |
| М. |
апа́лубшчыку |
апа́лубшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апеля́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апеля́нт |
апеля́нты |
| Р. |
апеля́нта |
апеля́нтаў |
| Д. |
апеля́нту |
апеля́нтам |
| В. |
апеля́нта |
апеля́нтаў |
| Т. |
апеля́нтам |
апеля́нтамі |
| М. |
апеля́нце |
апеля́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апера́тарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апера́тарка |
апера́таркі |
| Р. |
апера́таркі |
апера́тарак |
| Д. |
апера́тарцы |
апера́таркам |
| В. |
апера́тарку |
апера́тарак |
| Т. |
апера́таркай апера́таркаю |
апера́таркамі |
| М. |
апера́тарцы |
апера́тарках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аператы́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аператы́ўнік |
аператы́ўнікі |
| Р. |
аператы́ўніка |
аператы́ўнікаў |
| Д. |
аператы́ўніку |
аператы́ўнікам |
| В. |
аператы́ўніка |
аператы́ўнікаў |
| Т. |
аператы́ўнікам |
аператы́ўнікамі |
| М. |
аператы́ўніку |
аператы́ўніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апіло́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апіло́ўшчык |
апіло́ўшчыкі |
| Р. |
апіло́ўшчыка |
апіло́ўшчыкаў |
| Д. |
апіло́ўшчыку |
апіло́ўшчыкам |
| В. |
апіло́ўшчыка |
апіло́ўшчыкаў |
| Т. |
апіло́ўшчыкам |
апіло́ўшчыкамі |
| М. |
апіло́ўшчыку |
апіло́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
апіло́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апіло́ўшчыца |
апіло́ўшчыцы |
| Р. |
апіло́ўшчыцы |
апіло́ўшчыц |
| Д. |
апіло́ўшчыцы |
апіло́ўшчыцам |
| В. |
апіло́ўшчыцу |
апіло́ўшчыц |
| Т. |
апіло́ўшчыцай апіло́ўшчыцаю |
апіло́ўшчыцамі |
| М. |
апіло́ўшчыцы |
апіло́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аплэ́вух
‘неразумны, дурны чалавек, аболтус’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аплэ́вух |
аплэ́вухі |
| Р. |
аплэ́вуха |
аплэ́вухаў |
| Д. |
аплэ́вуху |
аплэ́вухам |
| В. |
аплэ́вуха |
аплэ́вухаў |
| Т. |
аплэ́вухам |
аплэ́вухамі |
| М. |
аплэ́вуху |
аплэ́вухах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)