Flug

m -(e)s, Fl)üge палёт, пералёт

im ~ — мі́гам; на ляту́

die Zeit vergíng wie im ~e — час прайшо́ў ху́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

kúrzgefasst

1.

a

1) сці́слы, каро́ткі, ко́ратка вы́кладзены (напр., курс)

2) рашу́чы, спра́ўны, бы́стры

2.

adv

1) ко́ратка

2) ху́тка, рашу́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zawinąć się

зак.

1. завінуцца; загарнуцца; захутацца; укруціцца;

2. разм. ухадзіцца; хутка ўправіцца з якой-небудзь справай на сваю карысць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

змро́к (род. змро́ку) м.

1. су́мрак; полумра́к;

у гэ́тым ле́се заўсёды стая́ў з. — в э́том лесу́ всегда́ стоя́л су́мрак (полумра́к);

2. (полутьма перед наступлением вечера или утра) су́мерки ед. нет;

з. ху́тка гусце́ў — су́мерки бы́стро сгуща́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адчапі́цца сов.

1. (расцепляясь, отделиться) отцепи́ться;

ваго́н ~пі́ўся — ваго́н отцепи́лся;

2. перен. отцепи́ться, отде́латься, отвяза́ться; отста́ть;

ад яго́ ху́тка не адчэ́пішся — от него́ бы́стро не отде́лаешься (отце́пишься, отвя́жешься);

~пі́ся ад мяне́ — отцепи́сь (отвяжи́сь, отста́нь) от меня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ужо́

1. нареч. уже́, уж;

у. ху́тка паўдня́ — уже́ (уж) ско́ро по́лдень;

2. частица усил. уж;

не так у. дрэ́нна — не так уж пло́хо;

ве́льмі ўжо шмат рабо́ты — о́чень уж мно́го рабо́ты;

◊ а ўжо ж — разуме́ется

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

horizon [həˈraɪzn] n.

1. гарызо́нт, далягля́д, небасхі́л;

on the horizon на гарызо́нце

2. гарызо́нт, кругагля́д, ко́ла ве́даў;

broaden one’s horizons пашы́рыць кругагля́д

3. pl. horizons перспекты́вы, гарызо́нты

♦

on the horizon то́е, што ху́тка адбу́дзецца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

by​1 [baɪ] adv.

1. мі́ма;

The bus went by. Аўтобус праехаў міма.

2. паблі́зу, блі́зка, по́бач;

stand by стая́ць по́бач

3. : put money by запа́сіць/адкла́дваць гро́шы

♦

by and by dated неўзаба́ве, ху́тка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каро́ва, -ы, мн. -ы, -ро́ў, ж.

Буйная свойская жывёліна, якая дае малако; самка быка, а таксама некаторых парод буйной рагатай жывёліны (лася, аленя, зубра).

○

Марская карова — вымерлае воднае млекакормячае атрада сірэн.

◊

Дойная карова — пра крыніцу матэрыяльных даброт, якой звычайна карыстаюцца несумленныя людзі ў асабістых мэтах.

Як карова языком злізала каго-што (разм., жарт.) — хутка і бясследна знік, як і не было.

|| памянш. каро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж.

|| прым. каро́він, -а.

К. рык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падкаці́ць, -качу́, -ко́ціш, -ко́ціць; -ко́чаны; зак.

1. каго-што. Коцячы, наблізіць або даставіць, змясціць пад што-н.

П. бочку да склепа.

П. камень пад сцяну.

2. Хутка пад’ехаць куды-н. (разм.).

Брычка падкаціла да самага ганка.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аб раптоўным адчуванні болю, жаласлівасці і пад.

Да сэрца падкаціла трывога.

|| незак. падко́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падка́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.) і падко́чванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)