нівеліро́ўшчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нівеліро́ўшчык, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастыжо́р, ‑а,
[Ад фр. postiche — прыстаўны, фалыпывы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прававі́к, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туберкулёзнік, ‑а,
1. Чалавек, хворы туберкулёзам.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цыга́рнік, ‑а,
Рабочы, які працуе на тытунёвай фабрыцы;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эсперанты́ст, ‑а,
Той, хто карыстаецца мовай эсперанта;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ірыга́тар, -а,
1.
2. Прылада для гігіены ротавай поласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ме́неджар, -а,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дэкара́тар, -а,
1. Мастак, які піша дэкарацыі, афармляе сцэну, здымачную пляцоўку.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
по́вар, -а,
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)