заму́ляць, ‑яе і заму́ліць, ‑ліць; зак.

Пачаць муляць, муліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак.

Пачаць прасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацерабі́ць, ‑цераблю, ‑цярэбіш, ‑цярэбіць; зак., што.

Разм. Пачаць церабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацурча́ць і зацурчэ́ць, ‑чыць; зак.

Разм. Пачаць цурчаць, цурчэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашкрэ́бці, ‑шкрабу, ‑шкрабеш, ‑шкраба; ‑шкрабём, ‑шкрабяце; зак.

Пачаць шкрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбуркава́цца, ‑куецца; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга буркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разбуя́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Пачаць моцна буяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздаі́цца, ‑доіцца; зак.

Пачаць даваць больш малака. Карова раздаілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раззвіне́цца, ‑ніцца; зак.

Разм. Пачаць доўга, не перастаючы, звінець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размя́ўкацца, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна мяўкаць; падняць мяўканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)