Verbum

анлайнавы слоўнік

postawa

postaw|a

ж.

1. пастава, постаць;

2. выпраўка, знешні выгляд;

~a wojskowa — вайсковая выпраўка;

3. стаўленне, адносіны, пункт погляду;

~a wobec kogo/czego — стаўленне (адносіны) да каго/чаго;

~a obywatelska — грамадзянская пазіцыя;

4. становішча;

w ~ie siedzącej — седзячы, у сядзячым становішчы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГО́ДНАСЦЬ,

паняцце, якое раскрывае ўяўленне аб маральнай каштоўнасці чалавека, адлюстроўвае яго паважлівыя адносіны да самога сябе як асобы, а таксама адносіны грамадства да чалавека, у аснове якіх ляжыць прызнанне самакаштоўнасці асобы. Годнасць напаўняе пэўным асобасным сэнсам пазнавальныя функцыі, матывацыю і паводзіны чалавека. Пачуццё ўласнай годнасці — важны кампанент працэсу развіцця чалавечай духоўнасці, побач з сумленнем і гонарам — адзін са спосабаў усведамлення чалавекам сваёй адказнасці перад сабой і грамадствам. Для розных гіст. эпох уласцівы свае ўяўленні аб чалавечай годнасці, якія адлюстроўваюць спецыфічныя сац.-культ. характарыстыкі. Бел. грамадства, якое выбрала дэмакр. шлях развіцця, прызнае годнасць асобы як асн. маральна-прававую каштоўнасць. Рэалізацыя правоў і свабод, замацаваных у Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь, дазволіць стварыць спрыяльныя ўмовы для ўдасканальвання і ўзвышэння асабістай годнасці грамадзян.

В.А.Паўлоўская.

т. 5, с. 320

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

poetic(al) [pəʊˈetɪk(l)] adj.

1. паэты́чны, які́ мае адно́сіны да паэ́зіі;

poetic style паэты́чны стыль;

poetic language мо́ва паэ́зіі

2. паэты́чны, узвы́шаны;

poetic love узвы́шанае, паэты́чнае каха́нне;

a poetical person паэты́чная нату́ра

3. вершава́ны;

a poetical play п’е́са ў ве́ршах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wármhalten

* аддз. [warm hálten*] vt захо́ўваць чыю́-н. прыхі́льнасць

sich (D) ~ — разм. не свары́цца з кім-н., не псава́ць адно́сіны з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

переда́точный перада́тачны;

переда́точный механи́зм перада́тачны механі́зм;

переда́точный акт перада́тачны акт;

переда́точная на́дпись фин. перада́тачны на́дпіс;

переда́точное отноше́ние мех. перада́тачныя адно́сіны;

переда́точный вал мех. перада́тачны вал;

переда́точный биле́т ж.-д. перада́тачны біле́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́тамны

(ад атам)

1) які мае адносіны да атама;

2) які адносіцца да выкарыстання атамнай энергіі.