частава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й;
1. Даваць каму
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
частава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й;
1. Даваць каму
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
член-карэспандэ́нт, чле́на-карэспандэ́нта,
Акадэмічнае вучонае званне, ніжэйшае за акадэміка (правадзейнага члена), якое носяць прызнаныя вучоныя
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шафра́н, -у,
1. Паўднёвая травяністая расліна сямейства касачовых, а таксама рыльцы яе кветак, высушаныя і расцёртыя на парашок, якія выкарыстоўваюцца як вострая прыправа і фарбавальнік.
2. Гатунак яблыкаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
штанда́р, -а,
1. У некаторых арміях: палкавы сцяг у кавалерыйскіх часцях
2. У царскай Расіі і некаторых краінах: сцяг кіраўніка дзяржавы (манарха, прэзідэнта), які паднімаецца ў месцы яго знаходжання.
3. Сцяг (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эліксі́р, -у,
1. Выцяжка з раслін
2.
Эліксір жыцця — чарадзейны напітак, які імкнуліся атрымаць алхімікі для таго, каб захаваць маладосць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вага́р, ‑а,
1. Рычаг для рэгулявання чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варыёметр, ‑а,
1. Назва некаторых прыстасаванняў для вымярэння
2. У радыётэхніцы — прылада для плаўнай змены індуктыўнасці.
[Ад лац. varius — розны і грэч. metron — мера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канцэртма́йстар, ‑а,
1. Першы скрыпач — саліст сімфанічнага
2. Музыкант, які ўзначальвае адну са струнных груп аркестра (скрыпак, альтоў, віяланчэлей).
3. Піяніст-акампаніятар, які развучвае партыі са спевакамі.
[Ням. Konzertmeister.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
граб, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Лісцевае дрэва
2. ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гравірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Выразаць узоры, надпісы на метале, дрэве, шкле і пад. пры дапамозе спецыяльных разцоў
2. Выразаць клішэ для гравюры.
[Ад фр. graver.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)