абкруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.

1. Абматаць сябе чым‑н., укруціць сябе ў што‑н.; загарнуцца. Адкруціцца коўдрай.

2. Абвіць сабой што‑н., размясціцца вакол чаго‑н. Змяя абкруцілася вакол дрэва.

3. Абысці, аб’ехаць, абляцець вакол чаго‑н. Мінутная стрэлка абкруцілася вакол сваёй восі.

4. Разм. Ажаніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магні́т, ‑а і ‑у, М ‑ніце, м.

1. ‑а. Цела, якое мае ўласцівасць прыцягваць да сябе жалезныя, стальныя або адштурхоўваць некаторыя іншыя прадметы.

2. ‑у; перан. Тое, што прыцягвае, вабіць да сябе. Страчай мяне, тайга, я зноў з табою; Ты мой магніт, тайга, ты мой магніт. Кусянкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагрузі́цца, ‑гружуся, ‑грузішся, ‑грузіцца; зак.

1. Прыняць груз у нейкай колькасці (пра сродкі перавозкі грузу). Баржа нагрузілася вугалем.

2. Узяць у рукі або ўскласці на сябе які‑н. груз для пераноскі. Нагрузіцца чамаданамі.

3. перан. Разм. Узяць на сябе якія‑н. абавязкі, даручэнні. Нагрузіцца прафсаюзнай работай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знато́к, ‑така, м.

Тое, што і знавец. Знаток вайсковай справы. □ Пан Крулеўскі лічыў сябе знатаком сялянскай псіхалогіі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забяспе́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Забяспечыць сябе чым‑н. у дастатковай колькасці. Забяспечыцца насенным фондам. Забяспечыцца неабходнымі рэчамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закантрактава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Наняцца, узяць на сябе якія‑н. абавязкі, заключыўшы дагавор, кантракт. Закантрактавацца на лесараспрацоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цяцца, вытнуся, вытнешся, вытнецца; пр. выцяўся, выцялася; заг. вытніся; зак.

Пашкодзіць сябе ўдарам, ударыцца; стукнуцца. Выцяцца аб вушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарлахва́т, ‑а, М ‑ваце, м.

Разм. Чалавек, які груба дамагаецца для сябе чаго‑н., імкнецца да найбольшай выгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыгіна́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Старацца быць непадобным да іншых; дзівацкімі ўчынкамі, меркаваннямі звяртаць на сябе ўвагу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апраме́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Падвергнуць сябе ўздзеянню якіх‑н. прамянёў. Апраменіцца кварцам. // Разм. Падвергнуцца ўздзеянню радыеактыўнага выпрамянення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)