шалапу́тнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Паводзіць сябе як шалапут; лайдачыць, сваволіць. Не працуе, а шалапутнічае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)